26 augustus vrijdag

26 augustus vrijdag.

Vandaag werden we om 07:00 uur gewekt door het fluiten van de trein die naast de camping lag. Onder onze boom een broodje weg gehapt en genoten van de kolibrie die af en toe aan kwam vliegen. Om 08:00 uur vertrokken. Na zo’n 5 a 10 minuten te hebben gereden stonden zo’n honderdtal kampers wild te parkeren langs de zee. Dat was natuurlijk ook een mooie plek geweest, maar het geeft niet want we hebben het goed gehad. Het was een top locatie.

Op onze rit naar Soledat Canynon in Aktor merkte ik ineens dat ik wat blase word in het aanschouwen van de omgeving. Eerst bleef ik maar foto’s nemen onderweg. Nu merk ik de enorme sinaasappel plantages op en vergeet er een foto van te maken. De camping Soledat Caynon is de grootste camping die we tot nu toe gehad hebben. Het heeft zo’n 1200 plekken. We staan op een klein veldje met 70 plekken. Op deze camping staan praktisch geen buitenlanders. Het merendeel van de campinggasten zijn afkomstig uit Mexico.

Er wordt ons hier Amerika vaak  gevraagd wat voor accent we hebben. Blij wordt er gereageerd als we roepen: ‘uit Holland’. Ze vertellen dan dat hun ouders ook uit Zweden of Finland komen. We hebben heerlijk geluierd aan het grootste zwembad van alle campings in Californië. Inge en Maaike konden zo mooi bijkomen van een folder over slangen die we bij binnenkomst kregen. In de flyer werd gewaarschuwd om niet in begroeiing te lopen en om schoenen te dragen. Bij nacht moest je een zaklantaarn gebruiken. Verder vertelde de folder nog wat je  moest doen als je een slang zag. Dit maakte wederom  veel indruk op Maaike en Inge, want ze hebben de eerste uren trouw met hun schoenen aan gelopen. We hebben heerlijk geluierd aan het zwembad. Het was bewolkt en toch was het er 34 graden Celsius. Niet verbranden en toch wel lekker warm. Voordat we naar het zwembad gingen hebben we eerst Jack besproken. Jack zal ons door L.A. gidsen in ruil voor een tip. Hij vertelde door de telefoon dat we met de trein zouden gaan en dan hier en daar de bus zullen pakken.

Op de camping hebben ze diverse lodgers, we zijn eerst naar de Adult lodge gegaan waar gebiljart kan worden, daarna hebben we de family lodger bezocht, hier  kan je naar de kerk, eten, drinken, chillen op internet en chillen op internet. Valeria en haar man beheren de kantine. We besloten om ’s avonds bij hun te gaan eten. Van te voren moet je doorgeven wat je wilt eten en betalen. Het eten is tussen 17:00 en 18:00 uur. Voor ons wilden ze wel een uitzondering maken door open te blijven tot 19:00 uur. En ze wilden de vis wel opbakken in plaats van frituren. Na een lang gesprek met haar werd het verschoven naar 18:30 uur. Even later komt haar man naar ons toe en verschuift de afspraak naar 17:45 uur.

Valeria is geboren in 1951 uit een Joodse vrouw en een negroïde militair die ze nooit gekend heeft. Ze is in 1964 in de VS komen wonen met haar moeder. Hier heeft ze 5 kinderen gekregen. 1 kind is overleden aan kanker. Later vertrouwde ze me toe dat de arts in plaats van haar patiënten  de juiste medicatie te geven, zij ze vitamine gaf, en het geld voor de juiste medicatie in haar eigen zak stak. Zo zijn diverse mensen door haar hand gestorven. Door het overlijden van haar dochter is dit aan het licht gekomen. Hierin vond Valeria troost in het overlijden van haar dochter. Zo kun je met iemand maar zo een bijzonder gesprek hebben. Verder gaf ze aan dat hoewel ze zelf zwart is zij het niet zo op had met zwarten. Dit zijn zo de opvallendste zaken uit het gesprek dat we hadden. De vis die uiteindelijk geserveerd werd was prima. Na het eten internetten en douchen met koud water. De oudjes hebben buiten gezeten en de jonkie’s binnen.