21-9 Naar Bryce Canyon National Park

Vandaag ging de reis [175 km] via de Scenic Byway 12 naar Bryce Canyon. Over deze weg lazen we totaal verschillende ervaringen, de een zei, prachtig een geweldige ervaring, echt een aanrader, doen! De ander zei, dit is de gevaarlijkste weg van Amerika, wat een steile afdalingen, grote afgronden aan beide kanten van de weg en dat zonder vangrail. Enfin dit was op de wegenkaart de meest logische route om naar Bryce te gaan. De eerste 50 km. reden we door de bossen, een rare gewaarwording, Europees aandoend. Opvallend waren hier de grote groepen berken die tussen de naaldbomen stonden, dat zie je bij ons toch niet. De berken vormden een mooi wit contrast. Er liepen hier koeien langs de kant van de weg die net als de schapen die we zagen in Monument Valley zonder begeleiding liepen te grazen. Geen idee hoe de boeren hun koeien terug vinden. Enfin, na deze 50 km werd het landschap weer anders, je zag weer bergen, dan een stuk met rode rots, dan met gele rots. En plots werd het klimmen geblazen en naderden we het  "enge" stuk. Dat werd ons duidelijk door waarschuwingsborden de snelheid te minderen + een afbeelding van een omgevallen vrachtwagen. 

Je kunt de weg vergelijken met de oude Gotthard pas. Wij vonden het waanzinnig mooi, wat een uitzicht en wat een kleurrijke omgeving.

 Het was al met al een traject van 40 km. Hierna reden we door het stuk Utah waar veel resten van dino's gevonden worden. We zagen mensen in de droge rivierbeddingen zoeken. Toen wij op een moment gestopt waren naast een rivierbedding, werden Jan en ik opeens weer de mineralenzoekers, nu ja, dit keer dinozoekers, zonder resultaat overigens. Omdat we niet echt de rust hadden om eens goed te zoeken zijn we redelijk snel doorgereden. Enkele km. voor Bryce zag je plotsklaps  dat wat Bryce zo speciaal maakt. Het was weer WAUW, wat mooi. Het is te vergelijken met Vallee des Saints maar dag TIG keer groter.Enfin, na veel tussenstops kwamen we rond half 3 aan op Ruby's Inn. Het lijkt wel een dorp hier. Er is een RV park / camping er zijn veel lodges, er is een motel, restaurants, een snack, supermarkt, allerlei leuke winkeltjes. Een er van is een mineralen zaak, even groot als je in Idar Oberstein ziet. Daar vond ik ook de naam van de steen die ik gisteren gevonden heb en natuurlijk heb meegenomen. Het is een oranje steen en heet Alabaster. Via Google er achter gekomen dat het een gips, calcietverbinding is. Het zag er zo apart uit, qua kleur net de schaal van een krab. Na de verkenning van de omgeving zijn we met de gratis shuttle bus het park in gegaan. Daar heeft Jan op het verst gelegen punt foto,s gemaakt. Nee ik niet want in de haast de bus niet te missen heb ik de camera in de camper laten liggen. Ik heb trouwens nog meer laten liggen maar nu in de bus, mijn nieuwe rode hoedje ! BALEN, maar ik heb hem terug, iemand had hem afgegeven bij het eindpunt van de shuttle route. Ik ben er blij mee. Jan heeft trouwens mooie foto,s kunnen maken.

En.....Jan heeft het kleine eekhoorntje waar ik het eerder over had op de foto kunnen zetten, hij poseerde prachtig. Is het niet een schattig klein beestje?

Morgen gaan we op stap voor nog meer foto's van deze speciale canyon Eerst naar het visitor centre daarna naar de plekken die we nu voorbij zijn gereden met de shuttle bus. Ik neem mijn camera mee.

Bryce ligt overigens op 2500 m hoogte en daarom is het op dit moment 5 graden. Dat gaat koud worden vannacht!