12 September richting Tucson

12 september, 228 km

Dat we geen stroom hadden en dus geen airco, dat hebben we geweten. Vannacht een keer wakker geworden en toen was het nog 28 C. Geen wonder dat we zo lagen te zweten.

Weer vroeg opgestaan en van de vroege ochtend zon genoten. Na het ontbijt nog even lekker zitten zonnen en uiteindelijk om 09:00 h vertrokken. Toen was het al in de zon niet meer uit te houden.

Vandaag richting Tucson en dat betekende een stukje dezelfde weg terug rijden. We kwamen wederom langs de border patrouille en nu moesten we wel stoppen., Camper aan de kant en paspoorten te voorschijn halen. Ze wilden nu echt van alles weten: waar we vandaan kwamen, of we in Mexico geweest waren, hoe lang we bleven. Ook de visa wilden ze zien (dus toch weer niet voor niets gekocht). Hij wilde zelfs in de camper kijken. Uiteindelijk konden we verder.

Een verder prachtige weg richting Tucson met vooral veel cactussen langs de weg.

Vlak voor Tucson opeens weer een border patrouille. Zelfde ritueel, zelfde vragen, hoefde alleen de visa niet te zien en niet in de camper te kijken.

Eenmaal bij Tucson aangekomen, de weg gezocht naar de camping. Receptie gesloten, 20 dollar in een enveloppe en een kaartje aan een paal hangen. Dat was alles. Een hele mooie camping en we hadden zelfs stroom. Hadden we eigenlijk niet op gerekend, maar was niet verkeerd. Nu kon de airco weer aan.

Overigens was het hier beduidend minder warm, slechts 30 C, maar scheelde echt veel voor het gevoel. Nu konden we gewoon buiten zitten.

Weer wat mooie foto’s gemaakt.

Hoewel we voorzichtig waren, had ik toch opeens een grote stekel van een cactus in mijn been staan. Geen idee waar die vandaan kwam.

Voorzichtig geprobeerd er uit te trekken, maar dat lukte niet. Hij zat vast. Uiteindelijk met iets meer kracht lukte het wel, maar we hebben geen idee of er nu evt. een weerhaakje is achtergebleven. Plekje goed uitgeknepen en uitgezogen. Uit voorzorg alvast wat ontsmettingsmiddel er op. Morgen maar eens kijken hoe het er uit ziet en niet ontstoken is.

Rond 14:00 h ging het betrekken en een uurtje later zagen we de eerste bliksemflitsen al. Niet veel later ging het dan ook regenen. We vonden het geen eens erg.

De plannen voor morgen gaan we mogelijk aanpassen. We weten nog niet of we een vliegtuigkerkhof nu eigenlijk wel leuk vinden. Anders rijden we wat verder en zoeken dan later een camping. Moet kunnen, het is vakantie.