De grote ontdekkingsreis

Vandaag is de grote dag: we kunnen de camper op halen in het lieftallige Churchville in the New York state of Amerika!

We zijn misschien verwend, maar écht heel bijzonder vonden wij ze niet de Niagara watervallen.. In de Rockies zagen we ze die bijzonderder en minder kermis attractie waren…..En Erwin had op IJsland ook mooiere gezien. Dat terzijde. Terug naar onze enerverende eerste dag……

Om 12.35 uur vertrok vandaag onze trein vanaf Niagara Falls. We hadden gisteren nog aan onze taxichauffeur gevraagd, of we de Amtrac richting Rochester vanaf hetzelfde station konden nemen. SURE verzekerde hij ons. Hij was verder niet erg spraakzaam. Dus togen wij vanochtend rond 9 uur geheel ontspannen naar ons ontbijtbuffet in het Hilton (waar we vanuit onze kamer uitzicht op de watervallen hadden!) en chechten meteen na het ontbijt uit, zetten de koffers in bewaring .Even nog een rondje Niagara.
Op tijd maar naar onze gereserveerde trein. Taxi laten bellen en zo stonden we 10 voor 12 al paraat op het station.

De eerste verrassing hing op de deur. Waar gisteravond alleen te lezen was : Open 8.00-20.00 uur hing nu een a4tje naast: open from 8.00 until 11 & 17.30 until 19.00 hrs.

Nadat we het hele station hebben verkend op zoek naar een automaat voor onze kaartjes, hebben we onze reisbegeleidster gebeld. Met enige steekproefvragen ontdekte zij al gauw, dat we op het verkeerde station zaten.

Ophangen en rennen dus!
Aan de overkant van de straat staan twee taxichauffeurs even hun lunchpraatje te doen. Ageeth vraagt de voorste, of hij ons even naar de trein in het Amerikaans deel van Niagara wil brengen, er is nog 25 minuten,
Eenmaal op weg waarschuwt hij ons alvast voor de douane. En ja hoor, wij worden gesommeerd ons binnen te melden, Waar we de beruchte vragen moeten beantwoorden, onze vingerafdrukken moeten afgeven en 6 dollar elk moeten betalen om het land te betreden (want zo voelt het inmiddels wel) We zijn nu inmiddels anderhalf uur verder en dus is de trein wel weg!

Terwijl we er braaf zitten te wachten gaan we op zoek naar alternatieven. De taxi naar Churchville is wel erg kostbaar. Naar Buffalo en dan alsnog met de trein naar Rochester zou wel eens te veel tijd kosten, want de camper moet voor 18 uur vandaag opgehaald worden!

Boris (taxixhauffeur) werpt zich op als onze persoonlijk begeleider. Hij is onze held van de dag!

Erwin bedenkt dat een auto huren voor 1 dag ws de beste optie is. Dus op naar Hertz als we klaar zijn bij de douane. Daar zijn de auto’s op……

Boris zoekt met zijn tom tom de volgende autoverhuurder en krijgt te horen dat er alleen nog een minivan te huur is, Hij bedingt de prijs voor een kleinere auto en sommeert de jongeman meteen dat de auto klaar moet staan als we er over 5 minuten zijn. We rijden nog even snel door een ATM drive through en hup naar de Rental.

Nou, hé hé, dat was dat! Nu op naar de camperverhuurder in Churchville. Het blijkt ongeveer anderhalf uur rijden, De autoverhuurder heeft de route even voor ons geprint. Als we daar aankomen is de verhuurder licht geïrriteerd. Hij had niet meer op ons gerekend en wilde net naar huis gaan!
Bleek dat hij niet wist dat we later zouden komen. Bovendien hadden we niet online ingecheckt, hij werd er niet echt vrolijk van. Toch vulde hij geduldig alle papierwerk in, nam alle belachelijke afspraakjes met ons door (we moesten overal voor tekenen, zodat alle risico’s verminderd werden) .

We staan nu op de camping, die “Timberdrive” heet.
In the middle off nowhere bij Le Roy

Na wat boodschappen gehaald te hebben , gegeten en bed op gemaakt, blijkt dat er op mysterieuze wijze steeds water in de camper loopt……..

Tot morgen!