Bijna in New York

Bijna in New York

Via Baltimore, Harrisburg zijn we naar Andover gereden. Hier is een camping vrij dicht bij de camperverhuurder. Want woensdagmorgen moeten we de camper uiterlijk 11.00 uur inleveren. En dan moeten de vuilwatertanks leeg zijn. Het was mooi weer vandaag. Maar wel een reisdag. Aan het eind zijn we nog gaan shoppen bij de Supermarkt en de Walmart. Al eens gekeken naar wat souvenirs. Maar moeilijk hoor en we zijn ook nog beperkt door ruimte en gewicht.

Maar we zijn voor het eerste al geslaagd. Net op tijd kwamen we bij de camping aan. Want om 5 uur sluit de office en het was rond kwart voor 5. Hadden we een nieuwe uitdaging gehad.

Helaas geen WiFi op de plek. Daarvoor moeten we naar de receptie lopen. En dan heb je snel internet. Maar het was te fris om daar lang te zitten. Want we zitten dan buiten onder een afdak. Dus alleen kort contact gehad met Stephan. Toen was het al tegen half twaalf ’s nachts in Nederland. Ze zijn druk bezig met een huis.

Op de camping staan ook Nederlanders. Zij trokken 5 weken door New England en gaan zaterdag weer terug. Was wel even leuk om bij te praten.

Na de chatsessie zijn we alvast wat gaan inpakken. Paniek! Want de oorbellen van Gea waren zoek. Na lang zoeken en de nodige stress (waar zijn ze nou), gelukkig gevonden.

Maar toen hadden we alles wel en paar keer overhoop gehaald.

De koffers zijn nu al aardig aan het gewicht. Op de boot is dat geen probleem. Er is geen restrictie aan het gewicht. Hoe dat straks moet als we weer terug gaan? Gelukkig hebben we onze weger mee. En dat zien we over ruim 2 weken dan wel.

Deze dagen reden we in totaal bijna 1600 mijl, dat is ca. 2500 km. Omdat we een paar dagen bij Nicolien waren en in Washington reden we dat in 7 rijdagen. Dat is stevig. Maar de afstanden zijn hier ook groot en we hadden een paar doelen om te bereiken. En dat is gelukt! Het eerste deel is zeker geslaagd! Wat gaat het snel na een lange voorbereiding. Gelukkig volgt nog een 2^e deel.

Hoe het de komende tijd gaat, zullen we weer moeten afwachten. De vraag is of we ook internetverbinding hebben. Maar dat zal wel blijken! Anders sturen we geregeld een SMS en zet Stephan dat wel op de site voor ons. Alleen zijn de verhalen dan uiteraard veel korter en ook geen foto’s. Maar die volgen als we weer thuis zijn.