New York dag 3

New York op vrijdag

Vandaag weer schitterend weer. We zijn met de hop on-hop-off bus naar Ground Zero gereden. Hier vlogen met een terroristische aanslag 2 vliegtuigen op 11/9/2001 in de  Twin Towers. We kennen die beelden wel van die tijd, de paniek, de hulpverlening en uiteindelijk het instorten van beide Towers. Je begint dan in St. Pauls church. Een hoofdzakelijk houten kerk die in dat geweld is blijven staan en in die dagen onderdak bood aan de hulpverleners. Er is in de kerk een klein overzicht van die dagen. Er is een stand met een groot deel van alle briefjes die mensen op hekken en muren plakten. Zij waren op zoek naar kennissen, vrienden en vooral familieleden.

Als je daar zo loopt, in die nauwe straten, beleef je pas echt dat gevoel van onmacht.

Er wordt weer druk gebouwd. Het is de bedoeling dat er twee kleinere torens voor terug komen en het terrein wordt dan ingericht. In 2031 moet alles klaar zijn.

Voor een bezoek aan Ground Zero zelf moet je een dagpas hebben. Deze hadden wij niet, dus liepen we langs de New Yorkse Stock Exchange (beurs) naar Batterypark, daarbij kwamen we langs het kamp van Occupy Wall Street, een protest groep tegen het kapitalisme (heel kort gezegd).  Eerder deze week waren er protestmarsen in dit gebied en erom heen. Wij merkten daar niets van.

Wat wel opvalt in New York is de politie. Zoveel politie als er op staat is, verkeersregelaars, de agenten in hun auto’s of op fietsen e.d. Je krijgt ook snel een bon als je als automobilist een fout maakt. Geregeld hoor je die korte sirene. Ook gaat geregeld een brandweerauto voorbij. Enorme auto’s zijn dat. Overigens zijn de agenten op straat behoorlijk ontspannen en voorkomend. Het is Amerika, dus als je een opdracht van een man/vrouw in uniform niet opvolgt, worden ze strakker. Normaal merk je daar niets van. Ze willen ook wel op de foto als je daar om vraagt.  

In Batterypark eerst op zoek naar koffie. Op de bus was het behoorlijk koud, de temperaturen lagen rond de 5 tot 10 graden met een koude wind. Het weer was verder prachtig. Heldere blauwe lucht en veel zon. In het zonnetje was het zelfs lekker.

Al lopend kwamen we bij het gebied waar je op de pont kunt om langs het Vrijheidsbeeld te varen. Er stond een enorme rij. We dachten dat er wel een wachttijd zou zijn van een uur of twee. Daar hadden we geen zin in. We kwamen bij het havengebouw en daar lag de ferry, de Staten Island ferry, klaar. Vervoer is gratis omdat het de bewoners van het ene deel van NY overzet naar Manhattan. Dus koffie gehaald in de wachtruimte en op de boot. We voeren vlak langs het Vrijheidsbeeld. Prachtig gezicht. Aan de andere kant even wachten en weer terug. Dus in een klein uurtje was je weer terug. Waar die mensen nu voor stonden te wachten. Misschien een rondvaart naar het eiland om in het beeld te mogen. We zijn er nog niet achter en vinden het prima zo!

Langs de rivier naar de volgende opstapplaats gelopen. We reden nu door China Town en langs het gebouw van de Verenigede Naties. We stapten uit bij het Rockefeller Centrum en kochten een kaarten naar “Top of the Rock’, het dak op dit gebouw. Met de lift naar de 67-ste verdieping, dan zit je volgens ons al ruim 180 meter hoog. Je kunt daar dan nog op 3 niveaus rondom kijken. Het was een machtig gezicht. Helaas betrok het al wat. Morgen (zaterdag wordt erg slecht weer verwacht). Gelukkig konden we mooie foto’s maken.

Lopend weer terug naar het uitgaansgebied, Times Square. Onderweg een kleine handtas voor Gea gekocht in een kleine supermarkt. Verder zijn we inkopen gaan doen. De souveniers moeten ook mee natuurlijk. En nu hoeven we daar de komende twee weken niet al teveel tijd meer aan te besteden. Maar ons kennende,  de verschillende winkeltjes (nogmaals) af om goede deals te sluiten. En dat is dus gelukt!

Daarna even terug naar het hotel om onze aankopen daar te brengen. Weer terug de straat op om te gaan eten. We hebben nog even op Times Square gezeten. We stonden ook op een videowall. We maakten daar een foto van.

Terug in het hotel zou ik het verslag gaan bijwerken om dit samen met de foto’s weer op de site te zetten. Maar de kluis wilde niet meer open. De code werd niet meer geaccepteerd. Stress dus want onze apparatuur lag erin. En morgen gaan we weer weg. Bij de receptie om hulp gevraagd. Er gebeurde niets en na een klein half uurtje maar weer eens terug. Vergat hij het door te bellen. Nu deed hij dat waar ik bij stond en binnen 5 minuten kwam de man van Security aanlopen. Na ruim 20 minuten van alles proberen, niet open!. Morgen zou de slotensmid komen (om half acht) om de kluis open te breken. Vervelend, zo vroeg, maar ja het spul moet wel mee!.

Nog geen 10 minuten na zijn vertrek werd weer op de deur geklopt. De manager kwam het nog eens proberen, want ze wilden liever niet de kluis openbreken. Hij is ook nog een flinke poos bezig geweest, maar kreeg de kluis gelukkig wel open.

Wat een oplichting. Het was ons te laat, en het internet tegoed was ook op, om nog aan de slag te gaan. Komt later wel.

Ondanks de vervelende afsluiting hadden we verder een geweldige dag. Morgen gaan we al weer weg.