Panama

Panama, van het Panamakanaal

Hoewel we gisteren ruim 3 kwartier laten vertrokken legden we ruim 1 uur eerder aan. Vandaag hoorden we dat een man van boord is gegaan. Daarom duurde het gisteren zo lang. Niemand weet de reden maar uit de geruchten komt naar voren dat hij van boord gezet zou zijn. Maar we weten het niet. Dus laten we het erop houden dat er thuis iets is gebeurd.

Om kwart voor negen weer naar ons verzamelpunt. Vandaag gaan we naar Portobello, de baai waar Columbus aanlegde toen hij in deze regio kwam. Daarna  is de baai belangrijk geweest vanwege de gunstige ligging. De gids vertelde veel. Het was ook een leuke rit waarbij je een deel van het land zag. Het lijkt erg op wat we in 2005 in de Dominicaanse Republiek zagen. Veel armoe, kleine huizen met golfplaten daken. Veel was  die buiten hangt. En enorm veel rotzooi langs de weg. Gewoon afval! Zonde.

De baai van Portobello is een beschermd gebied van Unesco. Maar daar zag je nog niet veel van.

Ook hier hebben we in het kleine plaatsje rondgelopen. En ook hier staan de kooplui ons op te wachten. Het gaat als een vuurtje rond dat er weer een cruiseschip binnen is. We kochten bij een kraampje wat specifiek voor de regio is, handgemaakt en zeer kleurig. Vaak met dieren erop. Gelukkig is de verkoop hier wat minder agressief.

Daarna zijn we naar de sluizen bij Gatun gereden. Deze zijn aan de Atlantische kant. Hoewel alle suizen in de wereld hetzelfde systeem hebben, was het toch wel bijzonder hoe de grote schepen geschut worden. Vooral het principe met de treintjes die de schepen op afstand van de wal houden is leuk om te zien.

Het hoogteverschil wat met de sluizen, aan beide zijden van het kanaal, overbrugd moet worden is ruim ca. 30 meter. ’s Ochtends worden de schepen aan de kant van de Stille Oceaan in het kanaal geschut. Om dezelfde tijd ook aan de Atlantische kust. Aan het eind van de dag, ze varen er ca. 8 uur over, gaat het schip dus aan de |andere kant het kanaal uit.

Bij de terminal was een klein winkelcentrum. Daar hebben we, net als alle andere gasten, rondgeneusd en ook weer enige souvenirs gekocht. Hoe het met het koffergewicht komt, ik ben benieuwd!

Zowel in Columbia als in Panama vertelden de gidsen dat we nog in het regenseizoen (loopt tot eind november) zaten. Dat betekent dat er zo maar een flinke plensbui plaatselijk kan vallen en daarna de zon weer schijnt. Beide dagen hebben we weinig regen gehad. In Columbia merkten wij daar niets van maar op het dek bleek dat het nat was van de regen. in Panama regende het terwijl we in de bus zaten. maar telkens als we buiten waren, lekker weer met veel zon. Ook hoer merkten we later op het dek dat het tijdens onze trip flink geregend had. Hopelijk houden we dat zo de komende keren in Costa Rica en Mexico. Dus regen als we binnen zijn maar tijdens de uitstapjes mooi weer.

Overigens was het in Columbia benauwd. Het zweet liep werkelijk op je rug terwijl we ons nog niet eens veel hoefden in te spannen. De luchtvochtigheid was erg hoog. Later bleek dat de gevoelstemperatuur dik boven de 30 graden was en met die hoge luchtvochtigheid. In Panama was dat lang zo erg niet. Bij beide locaties stond een lekker windje.

Hoewel ze zeggen dat je altijd kunt eten op de Poesia, is dat dus niet zo. Op het moment dat we wat gingen halen was het buffet leeg. We namen koffie en gingen nog even op het dek liggen. We pikten de afvaart ook mee. Dat is toch elke keer weer leuk om te zien. We stonden te praten met andere Nederlanders. Die maakten al meer cruises. Zij zijn al op veel plaatsen geweest. Een paar keer voeren zij met Pullman cruises uit Spanje, o.a. naar Bonaire.

Vanavond na het eten is de kogel door de sieradenkerk gegaan. Er is een mooie ketting met bijhorende oorbellen gekocht. Na lang aarzelen is hier dan toch de keuze op gevallen.

We zijn nog naar het theater geweest voor de optredens van cruisegasten. Het was allemaal zang en leuk. Toch knap dat men zo gaat staan voor een paar honderd mensen. De organisatie kwam professioneel over.

Morgen zijn we in Costa Rica. Dan gaan we het regenwoud in.