Valse start

Door Ab Hofman - 16-05-2012 16:41 Het vroege opstaan en de reis naar Schiphol liepen voorspoedig. We hadden de digitale snelweg gebruikt om in te checken en de bedoeling was om verder alles via de automaten af te wikkelen. Maar die waren buiten gebruik, dus in de rij. En dat zou niet de laatste zijn vandaag. De vlucht verliep zonder veel vermeldenswaardige berichten of jullie moeten het leuk vinden dat we bij de goede verzorging ook een ijsje kregen. Ook de landing in Houston verliep vlekkeloos. We hadden 2 uur overstaptijd en dat bleek een zeer kleine marge. Enorme rijen voor de douane. Veel paniekerige mensen die dachten hun volgende vlucht niet zouden halen en ik telde ook het aantal minuten voordat wij onze douanekantoor zouden passeren... geen paniek maar het zou krap aan worden. Na 1 uur en een kwartier waren we bij de aardige man die ons de grens over liet lopen. Vlug naar de bagageclaim en opnieuw de koffers op de volgende loopband. Maar eerst weer een rij. Koffers op de band gedropt en dan haastig naar de tweede controle van handbagage en je 'lijf'. Weer een enorme rij. De tijd begon te dringen. Flink aan het zweten, want het was warm. Ojee voor deze controle weer superlange rijen. Uiteindelijk hadden we nog een kwartier over. Er rijden over zo'n vliegveld van die karretjes rond en ik heb er een aangeschoten en gezegd dat we met haast naar terminal C moesten. Hij gaf flink gas en voor een tip kwamen we bij onze gate. Weer een rij. Maar nee.... "you're going to San Francisco?" "Yes..." . " What take you so long. You had to be here an hour ago.." boardingkaarten inleveren en we krijgen nieuwe kaarten en dus andere plaatsen. Rennen door de slurf en zwetend achter in een boordevol vliegtuig met drie drukke kleine kinderen op de achterbak. Pfff net gehaald, het zweet sijpelt. We zitten vlak voor de toiletten en volgens ons ging iedereen in het vliegtuig wel twee keer plassen. Na een dikke drieeneenhalf uur landden we in San Francisco. zonnig maar fris. Een eind lopen naar de bagageclaim en ja hoor.. Maar 1 koffer. Ook na een uur geen koffer. Dus aangifte bij de balie van United. Korter rijtje maar langere wachttijden. Iedereen moet goed geholpen worden. Een mijnheer heeft allemaal bolletjes in zijn opgesneden koffer. Alluminiumfoliebolletjes. Ik kan niet zien wat er in zit. Een mevrouw die met ons te laat was, was ook haar koffer kwijt. "fijne mensen die Hollanders",zegt ze, "so tollerant". OK nog even. We krijgen een mevrouw die het toetsenbord met 1 vinger bediend en na veel op en neer gepraat wordt het verschil duidelijk tussen Hofman en Hulsman en lopen we na plm. Een uur met een bewijsje dat we koffer missen. Er staat een vermissingsnummer op en je kunt via internet volgen waar je koffer is.... We nemen een taxi naar het hotel. Duur maar we zijn wel een beetje veel moe. Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.