Groen plastic tafelkleed

Door Ab Hofman - 26-05-2012 05:33 Vroeger opgestaan. We gaan naar Bryce Canyon en het weer is aan het veranderen. Vandaag wel zon, maar met stormachtige wind. We rijden over de 15 North en slaan 15 km. na Paragonah af en rijden via weg 20, 89 naar de 12 richting Bryce. We zijn er vroeg. Kijken even waar we de komende twee nachten verblijven en gaan meteen het park. Va het bezoekerscentrum met de shuttle eerst naar het verste punt. Wonderbaarlijke uitzichten in de vooral oranjekleurige Canyon. Vanwege de wind wagen we ons niet te ver op de rimtrail, maar nemen de shuttle van uitzichtspunt naar uitzichtspunt. Van Brycepoint naar Inspiration point, naar Sunset point De gestapelde rotspunten zijn volgens de legende ooit dieren-mensen geweest die door hun slechte karakter door Coyote in stenen zijn veranderd. Waarschuwingen genoeg. Niet te dicht aan de rand, voorzichtig met kinderen, steile wanden. En met mijn hoogtevrees heb ik die waarschuwingen nauwelijks nodig. Afdalen in de canyon lijkt me ook een mooie ervaring, en er zijn gebaande rmaar je moet de steilte ook weer op. Nog een waarschuwing: bij onweer in je auto blijven. Dat gaan we misschien morgen meemaken, want er wordt kou, sneeuw en thunderstorms verwacht. Lange broeken, vesten en jassen liggen al klaar. Bryce Canyon Resort, waar we verblijven is een veredelde camping en onze blokhut is weliswaar redelijk ruim en alles zit er in, maar ik vind het toch maar wat behelpen. Zou een volgende keer niet mijn keuze zijn. De eigenaar vraagt of we morgenavond meedoen met de outsite-cooking à $29,99 per persoon inclusief tip. Maandag is het namelijk memorial day en ik begrijp dat het herdenken van de gevallen Amerikaanse militairen sinds de burgeroorlog vooral gepaard gaat met een nationale BBQ-dag. Na een broodje en koffie duiken we weer in storm en auto en rijden het park nogmaals in. We kiezen voor Sunrise en lopen ook een klein stukje naar beneden tussen de hoodoos. Het zijn de uitgesleten torens die soms naast elkaar ook lijken op kasteeltorens. De door ijzeroxide rood gekleurde hoodoos met vaak witte punten, zon en snel overtrekkende wolken leveren een pracht spektakel. We rijden ook nog naar Fairyland point even buiten de toegangshokjes van het park, waar de rangers zorgen voor kaarten en toegangskaarten. We boffen toch maar met onze annual pass. We gaan eten in het restaurant op de 'camping'. Vurenhouten blokhut, tafeltjes met groene plastic tafelkeedjes en westernmuziek. Eten van New York Strip, Baked Patato en spareribs, bier en cider. Tjonge. Het is er wel gezellig en lekker warm. Zo tijd voor de blokhut en met spanning uitkijken naar morgen. Speciaal voor Gerard: Hotels genoeg. De ketens zijn praktIsch allemaal op dezelfde leest geschoeid en de kamers zijn meestal compleet en vrijwel hetzelfde ingedeeld. Vergelijk kamers in de hotels bij ons. Als je voor twee bedden kiest heb je altijd een ruimere kamer. Soms bieden ze gratis ontbijt. Gisteren was ons hotel redelijk ver van het park. Nadeel: 20 minuutjes rijden. Voordeel het is er wat goedkoper en ook de benzine in de omgeving. Motels en Lodges hebben het voordeel dat je de auto voor de deur kunt zetten, maar ja ook dat is maar betrekkelijk. We kennen geen prijzen, want via Tioga geboekt, maar er zit wel verschil in de 'entourage' en de voorzieningen. Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.