Warm, water, petten en zand

Door Ab Hofman - 30-05-2012 06:42 Typerend voor deze dag: Arches National Park, hitte, zand, wandelen met petten en water in de hitte, hagedissen, cactussen, Aaltje rood hoofd en valt dus minder op in de red muddy colours. We zagen geen groothouden schapen, die schuilen als er zon is. Zo'n vijf uur in het park rondgezworven, we waren er al vroeg. Veel praatjes met mensen gemaakt. Ik vroeg aan motorrijders waarom ze geen helm op hoefden te zetten. Misschien stoerder met zo'n zakdoekje op of rond het hoofd? Maar nee het is per staat anders geregeld. In Utah mag je zonder. Deze mensen uit Alabama op een splinternieuwe rode Harley deden een trip door de USA van zo'n 6000 mijlen. En dat is veel op de motor. Ze konden hier lekker vrij ademen in het park Arches. Ze hadden al wind, regen en kou getrotseerd. Nederland dat leek hun wel wat. Ze hadden vrienden uit Alabama die ooit in Nederland waren. Toen ik zei dat ze het met 200 mijl wel gehad hadden in Nederland, hoor je meteen ' realy?' en dat er vervolgens 16 miljoen mensen wonen...op de vraag of wij ook familie de Graaf kenden.... Nee van Europa weten ze weinig en begrijpen ze weinig. Ik zei geloof ik al dat ze aan Aaltje wel konden zien dat ze uit Nederland kwam. Jullie dragen grappige brillen... Ook dit park is het weer fantastisch vormrijk en vooral ook weer rood. Arches slijten af, dus misschien zijn er morgen minder. We hebben niet alles kunnen zien. De afstanden tussen de viewpoints kun je alleen met de auto overbruggen en er rijden geen shuttlebussen. De paden vragen vervolgens zeker om enige inspanning. Wandelen met petten en water door het mulle zand in de hitte. Een strand zonder water. Woestijnvegitatie: cactusachtigen, dode kale gevelde en niet gevelde bomen. Een prairiehondje langs de weg. Raven, zwart schreeuwend tegen rode rotsen. We kijken nog de film in het bezoekerscentrum, nadat we de steile berg bij de ingang weer zijn afgereden. Instappen in de auto bezorgt ons ' verbrande' handen. ' s Middagsop terras een burger gegeten. Ook Aaltje. Dat is genoteerd. "hoezo warm", zegt de mevrouw achter de kassa van het vijftigste t-shirten winkeltje, " moet je over een maand hier komen dan gaan we hier over de 100 degrees. Het is vandaag heerlijk. Ze draagt een blauw vest. Geen kunst met airco. Want iedere dag moet ik het wel over het weer hebben natuurlijk. Na een korte rust gaan we zwemmen. Of beter, zwemmen en in een hot-bubbel bad. Het poortje van het zwembad wordt de receptiejuffrouw opengemaakt met een bezem. Het mechanisme van de magneetstrip is kapot. We moeten het poortje maar open laten staan. We leggen er een steen voor. In hebt zwembad drijven veel pluisjes van de bomen. Daar duik ik dan maar onderdoor en in de hottub worden ze weggeborreld. Eten en slapen. Morgen gaan we het indianengebied in met de waarschuwingen en het begrip van Claudia die veel voor de mensen in de reservaten doet. Veelal gediscrimineerd en erg arm. Ze doen veel om aan geld te komen. Ze hebben eigen wetten en de klok moet een uur terug of vooruit, dat weet ik even niet. Het gaat om Navajo's, die volgens Claudia eigenlijk dine ( spreek uit Dinee) heten Overigens zij, Claudia, heeft de logeerkamer in Flagstaff al klaar met airfilter voor Eeltje, dat klinkt ook erg verleidelijk. Maar we willen eerst Monument Valley en Grand Canyon nog meepakken...... Tot morgen Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.