Los Angeles dag 25

Door Mark en Jennifer - 27-04-2012 20:00 Al rijdende komen we steeds dichter bij L.A. En dan merken we goed dat we een stad naderen want ze rijden hier als gekken! Vindt het niet gek dat de maximale snelheid in Amerika 120km is. Daarbij komt ook nog eens dat als je deze snelheid rijdt, het lijkt alsof je 150 rijdt. De wegen zijn hier echt anders.  s ' Middags besluiten we om de Walk of Fame te gaan bezoeken. L.A is eigenlijk opgedeeld in een aantal stadsdelen omdat het ontzettend groot is. Ik denk dat je er  zeker meer dan een uur over doet om van de een naar de andere kant komen. In stadsdeel noord logeren we in ons hotel. Daar zijn ook de Universal Studio's gevestigd. Dan heb je downtown L.A, daar zijn we voor een deel doorheen gereden maar dat zag er echt verschrikkelijk uit. Misschien net een verkeerde buurt haha. Dan heb je Beverly Hills en Santa Monica wat ten zuiden ligt aan bet strand. Zo ook Venice Beach.  Maar goed de Walk of Fame zijn we voor deel afgelopen. We dachten tijd dat het één straat was maar dat is dus niet zo. Het zijn meerdere straten waar de sterren gevestigd zijn. De straten vormen een vierkant zeg maar. Wij waren op het gedeelte beland waar veel oude bekendheden lagen. Jen dacht ook altijd dat alleen maar acteurs zo'n ster kregen. Ook daar kwamen we achter dat, dat niet zo is ☺ Het kunnen mensen zijn van de filmindustrie zoals acteurs maar ook regisseurs of productie. Maar ook zangers, theater, presentator. Op elke ster staat een icoontje waarmee aangeduid wordt uit welke industrie degene is. Wel grappig om te zien.  Hierna op zoek gegaan naar een restaurant om te eten. Op de parkeerplaats werden we aangesproken door een man. Hij vroeg of we de hele rit van New Jersey hier naaf toe waren gereden. Al gauw raakte we aan de praat. Een hele spontane man. Toen begon de man over wat hij doet te vertellen en over punten verdienen. Jen had hem nog niet door... Mark wel al. Jaja de man wilt geld van ons aftroggelen! Op een gegeven moment had Jen hem wél door en dacht, ' Huh waar gaat dit gesprek heen'.  Het kwam erop neer dat hij voor een goed doel werkt. Kinderen die ziek zijn en dan kun je geld doneren d.m.v een tijdschrift voor ze te kopen. Één tijdschrift kostte 20$ dollar. Ook vreemd dat het zo duur is! Maar Mark geloofd de goedheilig man en riep al 'Ja' voordat ik wat kon zeggen haha. Janou 20$ dollar lichter😒 Uiteindelijk na 1,5 uur wezenloos rondrijden hebben we op de weg waar ons hotel is gevestigd eindelijk een restaurant gevonden!  Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.