Las Vegas, het blijft een gok!

Vanuit Provo een hele dag gereden richting Las Vegas. Het plan was om te kijken hoe ver we zouden komen en wellicht nog een overnachting te doen onderweg. Maar het zat nogal mee, de kinderen sliepen vooral en de mamma en ik genoten van de rit, door de woestijn in de verzengende hitte, met de airco voluit. In een typisch Amerikaanse diner een tussenstop gemaakt, waar we uiteraard weer aan de burger en fries gingen.

Tegen de avond vonden we de campground, midden in Las Vegas, op loopafstand van The Strip. Wel even wat anders, na al dat natuurgeweld nu een plaats op het hete asfalt, met op de achtergrond de neonverlichting en de geluiden van het gokparadijs. Zelfs 's avonds op een stoeltje zitten bij de camper was bijna niet te doen, de hitte kwam van het asfalt naar boven en het bleef ook 's nachts boven 40 graden.

Las Vegas is natuurlijk geen plaats om buiten in rond te lopen, alle hotels en casino's zijn voorzien van airco, en buiten zijn op de muurtjes irrigatiesystemen geplaatst, niet voor de planten, maar voor de mensen! Als je langsloopt word je besproeid door een waterdamp om het hoofd koel te houden.

Van het ene hotel naar het andere casino, het een nog luxueuzer en grotesker dan het ander! We keken onze ogen uit en genoten ook van het kijken naar de mensen: de blije gokkers, de armoedzaaiers en de glamourbabes. Een heel aparte ervaring, zo'n stad, door gangster Bugsy Siegel in de jaren '40 uit de grond gestampt en sindsdien het snelst groeiende gebied in de USA.

De volgende ochtend bij het zwembad weer een heel andere kant gezien: een man (van middelbare leeftijd, daar heb je er veel van in Amerika...) met zijn vrouw aan de rand van het zwembad, volledig ten einde raad, huilend en jammerend en nerveus over zijn gezicht wrijvend. Swen (de onschuldige) vroeg zich af wat er toch met die meneer aan de hand zou kunnen zijn? In een stad als dit kan een huilende, volwassen man volgens ons maar 1 ding betekenen: een gokje (of twee) teveel gewaagd en nu flink de pineut!

Voor ons maakte dat geen verschil: blut zijn we na deze vakantie toch al. De kinderen kregen nog een polsbandje om en mochten zich in Circus Circus vermaken: een overdekt pretpark met allerlei attracties, waterbanen en schiettenten. Tegen middernacht waren ze weer terug op de camping en konden we na het aanhoren van alle verhalen lekker in onze gekoelde bedjes, dromend van een gokkast waar we ons fortuin mee zouden winnen, na het inwerpen van slechts 1 muntje...