Gatineau provincial parc

Maandag 25 juni

Op weg naar Gatineau.

In Algonquin nog naar het houthakkers buitenmuseum geweest. Was leuk om te zien hoe ze vroeger kapten en het hout over de rivier vervoerden.

Onderweg weer boodschappen gedaan en onze sleurper bijgevuld.

Was het vanochtend nog droog gebleven, ‘s middags toen we Quebec inreden begon het te regenen. Toen we op een doorgaande weg (een N-weg) reden, hield het asfalt ineens op. Dat had heel wat gerammel ten gevolg. Horen en zien verging je en we werden door elkaar geschud. We konden natuurlijk ook niet bepaald hard rijden.

Om 4 uur op de camping aangekomen. Geprobeerd in het Frans een campingplaats te boeken. Kregen we meteen een stortvloed van onverstaanbaar Frans over ons heen. Je verstond er werkelijk geen woord van. Gelukkig ging het ook in het Engels. Er was nog genoeg plek. Wel moesten we ons hout inleveren dat we bij ons hadden (er zouden beestjes uit andere gebieden van Canada in kunnen zitten, die ze hier nog niet hebben). Ook was het verboden om alcohol bij je te hebben. Had Rob net en paar biertjes ingeslagen. Die hebben we nu dus illegaal ingevoerd.

Toen het weer een beetje droger werd, even een rondje over de camping gemaakt. Nog groundhogs (ik weet de Nederlandse naam niet) gezien en natuurlijk verschillende soorten eekhoorntjes. Binnen gegeten, want de picknick tafel was nog nat.

Dinsdag 26 juni

Gelukkig het zonnetje schijnt weer. Wel was het erg koud vannacht en ’s morgens ook nog wel.

Tijdens het ontbijt in da camper, kwam er een hert langs lopen op de naast ons gelegen, lege plek. Natuurlijk geen fototoestel bij de hand.

Naar de Lusk grot gelopen. (4 km over een makkelijk pad heen). Dit is een ondergrondse grot, waarvan sommige stukken open zijn. Je kunt ze inlopen, alleen loopt er een stroompje door dat op sommige stukken diep is (zwemkleding, waterschoenen en een zaklamp vereist). Wij zijn er een stuk ingelopen; er wel voor zorgend dat onze voeten droog bleven. Een hele klauterpartij. We hadden er gelukkig aan gedacht een zaklamp mee te nemen. Verder gaan dan totdat je het licht van de ingang nog kon zien, durfde ik niet. Was trouwens ook te nat (stroompje werd te diep) en de zaklamp gaf maar weinig licht.

De weg terug door het bos genomen. Met als gevolg dat we er een stuk langer over deden, door het oneffen terrein (hij was ook een halve km langer). Balen, aangezien we al aardig lang onderweg waren (in totaal 3,5 uur gelopen).

’s Middags nog op het strandje gezeten, hier vlak bij onze plek.

Rob is nu bezig met wapperen (we krijgen dus weer gebarbecued vlees). Ik zal mijn aandeel van gebakken aardappeltjes dus maar gaan doen.