Feeling Hot Hot Hot - 27 en 28 juni 2012

Door Anouk Haak - 29-06-2012 02:23 De wekker laten we voor wat het is. We staan rustig op en pakken daarna de boel in om op pad te gaan naar Death Valley. We rijden eerst naar Boulder City. Daar rijden we doorheen en we bezoeken Hoover Dam. Wat een gevaarte en wat een mensen. We vinden een parkeerplekje en lopen wat rond, we warmen al lekker op. Wat is het hier warm zeg! We rijden twee keer over de grens tussen Arizona en Nevada, we verzetten maar niet elke keer ons horloge. Vervolgens doorrijden richting Death Valley, de droogste, heetste (tot 57 graden Celsius) en laagste (76 meter onder zeeniveau) plek in Noord-Amerika. We rijden via Red Rock Canyon State Park, maar wat Red Rock Canyon State Park is kom ik niet achter, overal zijn hoge roodgekleurde rotsen. Het is een beetje veel van hetzelfde. Na een tijdje verandert het landschap gelukkig en komen we in de Mojave woestijn terecht. Nu vooral veel open vlaktes met Joshua Trees en cactussen. We rijden Death Valley National Park binnen en zien Zabriskie Point en daarna 20 mule team canyon. Rond 1885 liepen hier 20 teams van ezels rond die materiaal uit de mijnen vervoerden. Als een oase verrijst de Furnace Creek Ranch voor onze ogen. De ingang en de gebouwen ogen nog steeds hetzelfde als 18 jaar geleden, Jasper ziet Koos nog zo achter de handdoek op de golfbaan aan rennen. Het resort zelf is wel wat veranderd. Het zwembad is van een hek en leuke zitjes met overkappingen voorzien en er is een sportgedeelte met putting green, voetbalveldje en shuffle board. Snel omkleden, want dat zwembad moet ontdekt worden. Ze waarschuwden bij de receptie al; het zwembad wordt door een nabije bron gevoed en het water is standaard 29 graden warm. We duiken erin en het valt ons mee. Wellicht heeft dit met de buitentemperatuur te maken, we kwamen om 4 uur aan en toen was het nog 108 graden Fahrenheit, oftewel 42.2 graden Celsius. Hoe is het weer daar in Holland? Na het zwemmen omkleden en een drankje doen in de Saloon. Eindelijk de Prickly Pear Margarita geprobeerd die ze me in Grand Canyon niet wilden serveren. Smaakte goed. Daarna hapje eten, dat liep een beetje mis. De chicken wings waren ze vergeten, dus kwamen met het hoofdgerecht, Jaspers frieten waren koud en die van mij ook, maar die had ik helemaal niet moeten hebben, want ik had coleslaw besteld. Uiteindelijk kwam het goed, maar toen geen plek meer voor de wings natuurlijk. Eentje geprobeerd en wat waren ze lekker, dus last resort: de doggy bag. Ja, ja, waar je mee omgaat wordt je mee besmet. We leggen ze in de kamer in de koelkast, kunnen we ze morgen in de auto eten. We hebben een lange rit voor de boeg morgen. Bijna 8 uur, dus nog snel wat bloggen en dan naar bed. De volgende ochtend dus vroeg op. We checken uit en halen ontbijt in de General Store. Het is half 8 en al 98 graden Fahrenheit, 36 graden Celsius. We rijden via Stovepipe Wells. Hier werd water gewonnen en om te zorgen dat niemand in de putten viel werden deze afgezet net kachelpijpen, vandaar de naam Stovepipe Wells. Op weg hier naartoe rijden we via Mesquite Flats, een grote zandvlakte met duinen, helemaal omringd door bergen. We ontdekken diverse slangensporen. Jasper zegt dag we de slang vinden als we 10 minuten zoeken, ik pas. Terug naar de auto (en snel een beetje!). We rijden door Panamint Valley en vervolgens Panamint Mountains, de hoogste bergen van Death Valley. Ik krijg wel zin in die kippenvleugels. Shit! U raadt het al; vergeten! De schoonmaakster heeft vandaag een lekkere lunch zeg! Vervolgens dalen we weer tot net boven zeeniveau en rijden door de lower High Sierra (ja, dat klinkt een beetje dubbel). Vervolgens is het een hele lange weg door helemaal niks totdat we in Bakersfield aankomen, daar wordt het weer een beetje bewoond. Vervolgens rijden we langs veel fruitplantages en enorme velden vol koeien voor "Californian Milk". We stoppen voor een broodje in Selma, de rozijnenhoofdstad van de wereld. Nog een uurtje rijden en we zijn er. Het landschap veranderd alweer en wordt groener met mooie bomen en wouden. We rijden door Oakhurst en zien ons hotel al liggen: Best Western Yosemite Gateway Inn. Mooi gelegen tussen oleanders vinden we onze kamer. Op geniale wijze truttig ingericht, kersenhouten kasten en hoofdeinde, vergezichten in goudgeschilderde lijsten en bloemetjes patronen in de badkamer en langs het plafond. Dat wordt lekker slapen! Morgen op pad. Tot in Yosemite!  Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.