Bodie

Donderdag 28 juni 2012

We rijden als eerste naar Lee Vining, want we hebben een lekke band. Van de dubbellucht achter is links aan de binnenzijde lek. “You definitely have a flat tire”, zei de meneer van de garage in Lee Vining. Erg vermakelijk hoe men ermee omgaat. Daniel helpt ons prima. Als het wiel eraf is, blijkt dat een versleten ventielverlenger de boosdoener is. Totaal doorgesleten, dat krijg je als je met zo’n oude rammelbak op pad wordt gestuurd. Na controle van de vloeistoffen en het bijvullen van een liter versnellingsbakolie vervolgen we onze weg, we moeten wel beloven een kaartje vanuit Nederland te sturen voor de verzameling in de shop.

Het doel voor vandaag is een bezoek aan Bodie. Sandra heeft de camping voor twee nachten geboekt, dat is de eerste keer dat we langer dan één nacht op een camping staan. Helaas is deze camping de minst mooie tot nu toe, gelukkig kunnen we aan boord van de camper douchen.

Bodie is een ghost town waar gouddelvers zich rond 1850 vestigden. De laatste drie mijl naar deze stad gaat over onverharde weg. Gezellig rammelend bereiken we ons doel.

Men heeft getracht dit stadje niet te restaureren, maar te laten zoals het verlaten is. Er is slechts 5% over, in 1870 woonden er 10.000 mensen en waren er 65 dag en nacht geopende saloons. Maar er waren ook maanden bij dat de opbrengst van goud $ 600.000,00 bedroeg. Tel uit uw winst. Er waren grappige details te zien in een museum en in de overgebleven huizen kon je naar binnen kijken. Er was zelfs nog een kerk inclusief orgel.

Rond 1930 woonden er nog ongeveer 100 zielen in Bodie, onder wie een zekere Billy Godward. Dit kind was boos en stak zijn matras in brand en een paar uur later lag het grootste gedeelte van Bodie in de as.

Lekker ontspannen dagje dus, we hebben slechts 100 mijl gereden (bedoeling was 40).

O ja, aan het eind van de dag vroeg Daniel nog hoe het met onze band was. Nu als ober in het plaatselijke restaurant. Op onze verbaasde blikken reageerde hij: “This is my second job”.