IJs en Water

Door Claudia en Rene Meijers - 27-07-2012 04:29

26 juli 2012 van Jasper naar Banff

Jasper Dinsdag 24 juli. We willen vandaag naar de Miette Hotsprings. De regen komt, as usual, met bakken uit de hemel dus helemaal geen verkeerd dagje voor een bezoek aan heetwaterbronnen.

We rijden rond een uur of 12 highway 16 in east-bound richting op want dat staat op het kaartje dat we van het hotel hebben gekregen. Op enig moment zegt Bol; hebben we hier gister naar Jasper toe ook niet gereden? En hebben we toen een bord Hotsprings gezien? Eh…neeh….?!

Als we vervolgens Alberta verlaten en British Columbia weer inrijden (en daarmee de staatstijdsgrens weer passeren, het is ineens een uur vroeger..) beseffen we dat we de 16 niet east-bound hadden moeten nemen maar west-bound. We keren om en passeren weer de tijdsgrens; je zou er een jetlag van krijgen….en rijden nu richting de Hotsprings.

Het regent inmiddels abnormaal hard en de rivieren rondom Jasper staan in mijn ogen gevaarlijk hoog. Ik (Pony inmiddels omgedoopt tot schijtpaard..) word er behoorlijk zenuwachtig van, al dat wassende water. Als we dan ook nog beneden het waterpeil gaan rijden ziet al dat kolkende water er helemaal bedreigend uit.

Het is best een stukje rijden naar de Miette Hotsprings; zo’n 70 kilometer van Jasper village. Het regent, zeg maar hoost, onverstoord door en we schieten maar gestaag op. Als Bol zegt; ‘hadden we er niet al moeten zijn? ‘ Blijkt dat we beide niet hebben zitten opletten. Om een tweede staatstijdsgrenspassage op één dag te voorkomen hebben we het dichtstbijzijnde plaatsje bij de Hotsprings ingevoerd; Hinton en daar zij wij nu vrolijk naar op weg….We hebben wel een klein bordje gezien langs de weg dat aangaf dat er een toeristische attractie zou aankomen; de Hotsprings maar, we zijn de afslag volledig voorbij gereden. Omkeren dus en terug naar de Hotsprings afslag, minstens 20 kilometer terug….

Dit keer missen we de afslag niet en na 20 meter op de weg naar de Hotsprings zien we een groot oranje verkeersbord; road closed….en daarmee ook de Miette Hotsprings zelf….heel fijn. Zo’n 200 kilometer gereden voor Jan met de korte…..

Nou ja, niks aan te doen. Terug naar ons hotel the Marmot Lodge. Op de terugweg vragen Bol en ik ons net af hoe je met 70 kilometer per uur een ‘botsing’ met het wild waarvoor gewaarschuwd wordt moet voorkomen als de auto voor ons vol in de remmen ‘moet’. Het vrij grote hert dat de snelweg over rent haalt de overkant ternauwernood en we vervolgen de terugreis. Fijn dat het hert het hefet overleefd. Nog meer wildlife komen we vlakbij ons hotel tegen in de vorm van een drietal grazende uit de kluiten gewassen herten (zijn dit nu elks?) en schattige grondmarmotten. Hoe toepasselijk voor ons hotel!

Weer langs het nog steeds wassende water komend bedenkt Pony dat ze niet met de wildlife tour morgen meewil. Hoewel het allemaal professionele tochten zijn heb ik afgelopen twee weken net even teveel berichten gelezen over mood floods (modderstromen) die worden veroorzaakt door het aanhoudende slechte weer. Bol is het er wel mee eens maar verandert mijn bijnaam dus in schijtpaard (is ook omdat ik niet in al die gondels wil die je de bergen opsleuren, vreselijk! Gelukkig is die in Jasper vanwege het slechte weer gesloten, maar Banff heeft er ook één, zucht). Kan me niet schelen dat ik een schijterd wordt genoemd…ik vind al dat water, die kolkende bruine rivieren er niet veilig uitzien… de wildlife tour besluiten we dan ook in Banff te doen. Daar is het weer, als het goed is wat beter!

Mijn ‘gevoel’ wordt alleen maar bevestigd als een medewerker van het visitor centre bevestigd dat de Miette Hotsprings dicht zijn vanwege mood floods….

We nemen als alternatief daarom maar een ‘duik’ in de hottub van het hotel….

Woensdag 25 augustus is het zowaar een zonnig, droge dag in Jasper. We gaan lekker shoppen in het leuke plaatsje en slaan souvenirs en kadootjes voor thuis in.
Pa, ma maak maar plaats op de koelkast; er komen weer magneetjes aan!!!

Het is opvallend dat het weer razendsnel kan wisselen in deze ruige Rocky Moutains; de temperatuur loopt snel op; het is al gauw 25 graden tegen een schamele 12 gister in de stomende regen.

We eten in het zonnetje een apart ijsje; cotton candy (suikerspin) smaak. Zoet, heel zoet maar lekker!

Donderdag 26 juli. Vanmorgen vroeg, heel vroeg, op; 06:30 uur. Vandaag gaan we op pad naar Banff over één van de mooiste wegen ter wereld; the Icefields parkway. Omdat we zo vroeg zijn hebben we de weg voor ons ‘alleen’. Aan de ene kant hopen we dat we beren langs de weg zien, aan de andere kant zou dat niet goed zijn; die horen diep in de bossen te leven! We zien geen beren. Wel zien we dat het landschap adembenemend mooi is! We hebben de bergtoppen en pieken nog niet eerder gezien omdat een regensluier het zicht ontnam maar; wat is het hier mooi!

We stoppen bij de Athabasca falls. Het is sowieso aangeraden om de tijd te nemen voor deze Icefields Parkway; er zijn de mooiste uitzichtpunten op de Rocky Mountains. De watervallen blijken een verrassing te zijn; met veel gedonder en geraas stort het water zich in een diepte waar je bijna ‘in’ staat omdat er loopbruggen over de waterval zijn gebouwd. Ïndrukwekkend.
Ik maak mijn nieuwe bijnaam waar door niet te lang op de bruggen te willen blijven staan omdat ik ‘denk’ dat de bruggen ‘bewegen’…..tja… Bol wil ook niet heel veel langer blijven want die wordt opgevreten door de muggen. Ik ben nog bultvrij!!!

We vervolgen onze reis en na nog een 50 kilometer komen we bij de grootste ‘attractie’ de Colúmbia Icefields… Hier kun je met een speciale ‘bus’ ( zie foto) de Athabasca Gletsjer op. Dat gaan we doen! Het is natuurlijk een unieke ervaring om over de grootste gletsjer ten zuiden van Alaska te kunnen staan en lopen. Als we op weg gaan naar het opstappunt merk ik dat ik ‘last’ heb van de hoogte. We zitten inmiddels op ruim 4000 meter hoogte en dat merk je wel!

We gaan met de bus de gletsjer op en als iemand mij van te voren had verteld dat we met dat voertuig eerst 80 graden stijl naar benenden (!!!) zouden moeten had ik het waarschijnlijk niet gedaan…. Maar goed nu zit ik er al in dus heb ik geen keus. Eenmaal beneden ben ik de afdaling zo vergeten wat is dit gaaf. We rijden over een ijslaag van een kilometer dik. Soms zie je ineens diepe gaten in het ijs die dus ook wel een kilometer diep kunnen gaan. Het is niet geheel ongevaarlijk op de gletsjer en we mogen dan, uiteraard, ook niet op eigen houtje op verkenning uit. Maar op en voor die machtige ijsmassa staan is een hele beleving. Ik stap, uiteraard, net weer in zo’n soort ‘hole’, gelukkig niet een kilometer diep (duh) maar genoeg om ijskoude natte voeten te krijgen. Bol ‘huppelt’’vrolijk in korte broek en korte mouwen over de gletsjer rond.

Dit wat iets wat we niet hadden willen missen.

We moeten echter door naar Banff en na een paar uur bereiken we dit stadje. Het is een leuk, toeristisch, stadje maar zoals gezegd; ziet er meer dan leuk uit! Hier verblijven we de komende drie nachten in de Caribou Lodge en overal tref je hertengeweien aan. Zelfs in de badkamer! Als ik er vannacht maar niet van schrik als ik naar het toilet moet!!! De kamer is prima, goede bedden maar donker. Was in de Mamot Lodge ook al maar goed we hebben er mee te doen. De lounge is leuk, er is een spa en een parkeergarage ondergronds. Dit gaat wel weer goed komen.

Vandaag voor het eerst een beetje gemopperd op elkaar… dat heb je altijd wel een keer tijdens zo’n reis. Het is alweer goed hoor! Morgen gaan we een wildlife tour doen in de avond. Hebben we zin in!

Tot de volgende blog

Bol en Schijtpaard

Reacties

Irene 27-07-2012 09:59 {{button-7987}}

@Clau: Misschien moet je je mantra 'ik ben briljant' tijdelijk even wijzigen in 'ik ben een held'. Dan durf je alles en heet je binnen de kortste keren weer gewoon pony :-). Klinkt toch beter hoor!

Heerlijke blog weer, veel plezier nog!

Liefs, Ireen

nathalie bas mike 27-07-2012 16:07 {{button-8012}}

het is wel jammer dat jullie regen heben op somige plekken
maar zo te zien maak het voor jullie niet uit jullie heben het nog steeds naar je zin daar ik heb even de fotos gezien wat is het mooi daar zeg en natuurlijk de foto van rene met zijn vaas met bier geniet er lekke van hoor
nou we wachten de volgende blog af doei doei

Marion 28-07-2012 09:26 {{button-8063}}

Zie iedere dag uit naar je verhalen en beleef er heel veel plezier aan. Vooral doorgaan -:)
Groet, Marion
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan