Za. 4 aug. 2012 - Yosemite

Za. 4 aug. 2012 – Yosemite

We worden wakker, kleden ons aan en eten een boterhammetje. De Nutella is overigens niet aan te slepen hier. Aangezien de boterhammen toch zoet zijn (en we de niet-zoete nog steeds niet gevonden hebben), kan je het beste zoet beleg nemen. Zelf hou ik daar niet zo van, maar het is beter dan die valse smaak van zoet brood met hartig beleg. Dus we laten de kaas de kaas en de worst de worst en eten chocoladepasta. Nutella zal het wel merken in de omzet, als wij weer uit Amerika vertrokken zijn.

Maar zover is het gelukkig nog niet. We springen weer de camper in en vertrekken naar Yosemite National Park, niet ver bij ons vandaan. Yosemite is een van de drukst bezochtste National Parken en is weer totaal anders dan bijv. Zion of Joshua Tree. Yosemite is bekend om zijn vele watervallen, diepe meren, kabbelende beekjes, kilometerslange dennenbossen en enorme reuzenbomen. En niet te vergeten, wilde beren en bergleeuwen.

Al snel zien we een enorm leuk uitziend riviertje met grote rotsblokken erin. We gaan uit de auto en lopen geteenslipperd door het water. De kids vinden het geweldig. Ze plonzen met stenen, maken een dam, sjouwen met takken en jagen op vissen. Heerlijk rustig is het hier en het uitzicht is prachtig. Na een heleboel waterpret gaan we weer verder.

Als we een tijdje op pad zijn rijden we over een smal weggetje en komen er een aantal tegenliggers aan. Het lijkt goed te gaan, maar dan ineens horen we een enorme klap aan Peet’s kant van de auto. We schrikken ons rot en Milan begint hard te huilen. Gelukkig zijn de kinderen ongedeerd, maar dat er iets kapot is, is duidelijk. Het blijkt ‘alleen maar’ de zijspiegel te zijn. We zijn met onze uitstekende spiegel tegen de uitstekende spiegel van een tegenligger (ook camper) gereden. We kunnen niet stoppen dus rijden een stukje door. Zodra we een plek vinden stoppen we en loopt Peet een eind terug. De andere bestuurder is echter niet meer te vinden. Wel zijn spiegelresten, die ook op de grond liggen. We kijken in het infoboekje en moeten de politie en Cruise America bellen. Maarja, geen bereik. We rijden dus maar verder. Vervelend is het wel zonder zijspiegel want aan de binnenspiegel heb je natuurlijk ook niets in een camper. Als we de weg opdraaien hangt Peet daarom even met zijn hoofd naar buiten. Best lastig nog, omdat het achterstuk veel breder is dan de stuurcabine. Niet echt een truckje dus om op de snelweg ook uit te halen.

Bij de uitgang van het park vragen we nog even om advies. Normaal gesproken zou er een ranger komen maar die zijn allemaal te druk. Daarom kan het ook telefonisch. We krijgen het nummer mee en gaan zo goed als het gaat op zoek naar de caming. Gelukkig staat het adres in de Tomtom, dus die hebben we snel gevonden. Als we er zijn gaat Peet bellen en ik met de kinderen zwemmen.

Het gesprek met Cruise America leert ons dat we gewoon een noodspiegel kunnen kopen en dat we de camper zo kunnen inleveren in San Francisco. Nou, dat gaan we morgen dan maar even regelen.

De camping blijkt trouwens erg leuk te zijn. Midden in het bos en toch met een vuurplaats bij de plek. En geen beton, ook een pluspunt. Verder zijn er wat kinderboerderijdieren en natuurlijk een zwembad. Als we zitten te eten rijdt er een tractor over het terrein die zijn aanhanger vol heeft met kinderen. Wie wil mag opstappen. Na het eten rijdt hij nog steeds rond en Peet en de kinderen stappen op. Ze worden naar een groot kampvuur gereden waar ze marsmallows mogen roosteren. Helemaal geweldig.  

Ze rijden nog wat rondjes over de camping en komen met enthousiaste verhalen terug.