Lee Vining en Monolake

Door Liesbeth van Erp - 26-07-2012 06:08 Dinsdag 24 juli stond in het teken van DE reis naar Lee Vining en een verrassingstocht naar Monolake. De reis was de langste tot nu toe over secundaire wegen. We waren vergeten dat de wegen hier bij lange niet zo vol zijn als in Nederland. Dat is een mooi tegenwicht voor de traagheid die reizen met een camper nu eenmaal met zich meebrengt. Monolake In Monolake hadden we een middag tot onze beschikking. We hebben ons laten informeren bij de receptie van de camping. Zij ging uit van reizen per auto. Voor reizen met de benenwagen waren we volgens haar beperkt tot het bezoekerscentrum of Lee Vining zelf. We besloten te starten bij het bezoekerscentrum en leerde dat er niet gezwommen werd in het meer vanwege de te grote hoeveelheid zout (meer dan 3 x zo veel als in de Grote Oceaan). Er waren organismen die in het zoute water kunnen overleven. Eén daarvan zijn vliegen. Na deze informatie wilden we het meer met onze eigen ogen zien en besloten de kortste weg te nemen. Deze was niet strak aangelegd vanuit het bezoekerscentrum, dus wij hebben een eigen route gevolgd...... dwars door doornige struiken en ontmoetingen met konijntjes en muisjes. Het leverde ons schrammen op onze benen op en een zilte, ongewassen zoutgeur van het water op. En, niet te vergeten, een prachtig uitzicht op het meer, de vogels en rijendikke vliegen aan de randen van het water. De terugweg gingen we naar het pad door zompig hoog gras (gruwel!). Daar aangekomen zagen we dat we het zompige gras hadden kunnen mijden als we iets langer langs het water gelopen hadden.
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan