Blue Ridge Mountains & Great Smokey Mountains

Start rondreis vanuit Morrisville

Op zaterdag om 09.30 uur vertrokken vanuit Morrisville om onze rondreis te starten.

Via Philadelphia richting Baltimore en Washington, beide steden zijn we niet ingegaan, we hebben even genoeg van de warme steden maar dus wel een reden om snel weer eens terug te gaan naar de USA. We wilden vandaag in ieder geval starten met de Skyline Highway te rijden, de beroemde weg beginnen we in Fort Royal,  het is geweldig! Omgeven door de bossen trekken we over de heuvelrug richting zuiden. Onderweg worden we overweldigd door geweldig mooie vergezichten met de heuvels waar je tegen aan kijkt en af en toe zien we een glinstering van de Shenandoah River. Soms zie je stukken weiland met boerderijen tussen de bossen  liggen, mijn idee van typische boerderijen uit Virginia. Met het bekende nummer van John Denver: Take me home, country roads in het achterhoofd komt het allemaal nog meer tot leven.

Onderweg meerdere malen gestopt om foto’s te maken. Op sommige plekken was het een sport om de muggen en vliegen voor te blijven, ze doen een aanval op ons. Het aantal muggenbulten die we afgelopen week hebben opgelopen valt echt niet te tellen en we willen het graag een halt toeroepen. Sprayen en smeren met anti muskito heeft weinig effect, we blijven aantrekkelijk haha.

Wat ook opviel waren de grote vlinders die hier in hele grote getale rondvliegen, zwart, wit, rood en geel. Enkelen waren bereid om even te poseren voor de Dutchies, dankbaar heb ik ze op de foto gezet.

We wilden eigenlijk wel graag in het National Park overnachten maar bij de ingang hadden we al even geïnformeerd maar alles zit vol. Dan maar even het park verlaten en verderop op zoek gaan.

Tegen ca 19.00 uur hebben we een Motel gevonden in het dorpje Luray, op de veranda een broodje gegeten en genieten van de zonsondergang. Ondertussen de airco op vol vermogen aangezet in de kamer, hopelijk brengt het verkoeling voor de nacht.

Zondag hebben we een gedeelte van de Blue Ridge Parkway gereden. Alles is even prachtig en heerlijk veel bochten. Waar we op hoopten hebben we echter niet gezien: geen beren op de weg. Het enigste "wild" wat gezien hebben lag dood op de weg: een slang en een marmot. Op een gegeven moment  hebben we toch besloten om van de route af te wijken: het blijft prachtig maar het schiet niet echt op. Zoveel bochten en ook meerdere mensen voor je. Daarbij kwam ook dat ik het dorpje Shanandoah graag even in wilde. Ik had me er iets heel anders bij voorgesteld maar been there, done that. Daarna maar de snelweg op. Als avondmaal heeft Lars zich tegoed gedaan aan een grote hamburger, ik heb het maar bij de kleinere versie gehouden. Na weer een warme dag hebben we ons bedje opgezocht in Roanoke. 

Maandagochtend gaan we weer verder maar eerst..................een bezoek aan een Subaru-dealer (jaja Lars zijn auto honger wordt wel degelijk gevoed) en een Nissan dealer. Na het bezoek op zoek naar de Blue Ridge Parkway en weer verder. Na 2 uren hebben we toch maar weer de snelweg opgezocht.........sorry!  Onderweg nog even een afslag genomen naar een historisch dorpje: Erwin..........(nogwat). Hier heb ik echt in een deuk gelegen van het lachen: in de "tropische" hitte zag ik een bordje op een winkel staan: Christmas Shop!!!!!!!!! ik kon het niet laten en ben even naar binnen gegaan en het is echt waar...........vol met kerstattributen! Natuurlijk moest ook dat even op de foto. Ik maakte ook even een praatje met de eigenaresse van de winkel, zij vroeg zich af hoe het in vredesnaam mogelijk was dat mensen vanuit Holland hier een Kerstwinkel kwamen bezoeken???? inderdaad een vraag waarop je alleen maar kunt antwoorden: heel toevallig kwamen we er voorbij en zagen we de winkel, de kerstman riep ons. Ze proestte het uit van het lachen en vond het wel een gekke situatie, ze had nog nooit Nederlanders in de winkel gehad. Een hilarisch tafereel waar we beiden nog lang aan zullen denken. Wat een mooie ontmoeting. Ook Lars werd in een andere winkel aangesproken door een vreemde vrouw; waar wij vandaan kwamen, we hadden zo'n  vreemd taaltje en hij (Lars dus) had zo'n sexy stem!!!!!! je komt niet meer bij!!  Toch geeft het wel weer dat de Amerikanen erg open zijn, meerdere mensen maken zomaar even een praatje met ons (iets wat we onderweg al meerdere malen ondervonden hebben), het is leuk om zo contact te hebben. Om ca 18.00 uur zijn we op zoek gegaan naar een motel in Johnson City en na ons geinstalleerd te hebben zijn we op zoek gegaan naar Dicksies BBQ, iets wat ons door iemand onderweg was aanbevolen. Die man had groot gelijk toen hij vertelde dat je daar heeeeeeeeeerlijk kon eten! Heerlijke spareribs met een saus met een onuitspreekbare naam ............het doet er niet toe, t was awesome!

Dinsdag: we stonden op en het REGENDE! Het geeft wel verkoeling maar als je door de bergen gaat rijden geeft het wel een ander probleem, je zit met je hoofd al snel in de wolken! Af en toe werd het onderweg ietsje droger om vervolgens weer de emmers om te gooien boven. Een wisselvallige dag dus. Vandaag gingen we door de Great Smokey Mountains, een hogere variatie van de Blue Ridge Mountains. Ook hier was het mooi groen, van de uitzichten hebben we weinig gezien. Het heeft wel zijn naam waar gemaakt! 1 grote Nevel!  Aan het einde van de middag waren we in Gatlinburg waar volop de zon scheen. Om een oude traditie te bewonderen en te proeven heb ik de Moonshine geproefd (zoek maar op internet, een leuk verhaal). Lekker, leuk maar op een hongerige maag niet aan te bevelen! Al snel daarna maar een hotel opgezocht in Pigeon Forge, even geluierd en vervolgens ging het flitsen en onweren. Snel naar buiten, naar de buren gelopen en bij Grandmama gegeten, Eten wat de pot schaft! Nou ik kan je vertellen: Oma kan koken hoor!  De dochters zijn bijna niet te verstaan, echt een prachtig accent. We moeten er beiden hard om lachen.

afijn........alweer een heel relaas. Tot gauw!

Groet, Lars en Inge.