over en sluiten

All good things come to an end

Nog even een stukje van mijn hand, en normaal doet Henny dat laatste stukje, maar ja ik ben nu eenmaal de Boss (haha) nee hoor ik was gisteren een beetje ontroert toen ze haar verhaal aan mij voorlas, ook Henny heeft een leuke op haar eigenwijze manier van schrijven, confronterend voor mij en verwoord met mooie woorden met goede zinsopbouw en een opsomming van deze vakantie, toen ze dat voorlas besefte ik dat we op korte termijn weer mooie dingen hebben meegemaakt en kreeg ik al snel het trieste gevoel van gaan we dit ooit nog meemaken. Het zijn dure reizen en wat brengt ons de toekomst...................een hoop goeie dingen zeg maar positief blijven Goof,

Zo de laatste ochtend in het Hotel zit ik eerder dan normaal een verslag te schrijven over de laatste dag. Gisteren hebben we nog wat rondgewandeld in de stad en wat bezichtigingen en nog wat lekkers gegeten, nou lekkers ? we hebben gisterenavond afgesloten bij de Koreaan en dat hebben we geweten, Henny had eigenlijk s'middags bij het Hard Rock cafe al te veel op en gaf aan niet te veel te willen eten. Ja en wat betreft koreaans,, het is geen chinees en ook niet Indisch en weten we helemaal niets van wat er nu eigelijk op de menukaart staat.

In mijn geval is het belangrijk dat er geen vreemde dieren in het gerecht zijn verwerkt want voor je het weet heb je Greenpeace aan je broek hier. Bij het bestellen van het gerecht zaten we aan een lange tafel , we leken wel een grote familie (net de tros zeg maar) en overal zaten mensen vooral Koreanen lekker te bbc zo noemen ze dat hier, Henny besteld een soort salade en ik een gerecht waarbij de ober al aangaf dat het veel te veel is, maar ik zeg ik ben een grote eter en de dag ervoor ook bij een andere  Koreaan had ik na het eten nog honger,,,, Hij schud nog eens met zijn hoofd en loopt weg. We krijgen even daarna een 20 tal schoteltjes met allerlei gerechtjes erop , meestal groenten, en weten niet wat we ermee aan moeten.

Henny heeft al aangegeven dat ze met een vork wil eten en die krijgt ze ook en ik eigenwijs als ik ben eet met stokjes. Uiteindelijk komt het gerecht van Henny en nadat ze zit te eten, redelijk lekker.....  komt er een andere ober voordoen hoe het moet,  hij gooit alle ingredienten , sausjes en heel de mikmak in de kom, we leken wel kleuters zoals ze alles voor komen doen, en toen kwam mijn gerecht, ze reden nog net niet met een pallet wagen voor , maar dat was me een bord ik denk wel 55 cm doorsnee, en het ergste was, het was een koud gerecht, en de mensen naast mij vroegen wat is dat voor een lekker gerecht en wat is het lekker veel, weet u de naam van het gerecht dan bestellen wij dat de volgende keer ook, en ik zeg ik weet wat ik besteld heb, en dus de naam weet ik al helemaal niet. Even daarna komt er weer een andere ober voorbij en die schudt ook al met zijn hoofd we lijken wel een atractie in Little Korea , en even daarna komt er weer een ander die een soort BBC tang komt brengen want ze konden het niet meer aanzien hoe ik die met stokjes zat te eten, alles zat onder en ik moest op mijn voedsel jungle bord zoeken wat ik nou lekker vond. Nou uiteindelijk is twee derde niet opgegeten, en elke keer kwamen ze vragen of het lekker was, ik vond het smerig maar durfde dat niet te zeggen , ik heb al zoveel kung fu films gezien ik denk die slaan me helemaal naar Korea en terug. Uiteindelijk stellen ze me voor, om een doggy bag te nemen, ik wijs op mijn buik van vol vol en lekker lekker en mee naar huis voor morgen. Goed alles netjes ingepakt en buiten de eerste de beste container heel die rotzooi weg gegooid, (soms zit het tegen en soms zit het niet mee)

Je komt hier op straat veel zwervers tegen (homeless) moet je eigelijk zeggen want veel mensen konden de huur niet meer betalen en dat heeft niet altijd met drugs of alcohol te maken , de huren zijn hier gewoon schreeuwbarend duur , mensen hebben hier geen bezit haast alles wordt gehuurd, kamers van 3000 dollar zijn heel normaal en dat is ook de reden dat men vaak 2 of meer banen heeft. En bij verlies van je baan heb je al gelijk een probleem, hier is geen woningstichting en ook al heb je een gezin geen compassie.Ook zijn er zwervers die gewoon een baan hebben , je moet er toch niet aan denken overdag te werken en s' avonds en s' nachts op straat te leven.

Tip betalen is hier voor de bediening vaak een verworven recht omdat de lonen gewoon verschrikkelijk laag zijn, je betaald hier alleen geen tip als de bediening heel slecht is.Tip zit rond de 15% tot  20 % van het bedrag wat je eet, of het staat al op de rekening, met het percentage. Nu hadden we vandaag voor het eerst een slechte ervaring met tip, Op de laatste dag maak ik vaak op de luchthaven de laatste dollars op en nu gingen we een lekker Jack D supreme drinken, en twee glazen kosten daar al snel 27 dollar, nu had ik dat geld incl tip al op de bar gelegd  (37 )en de rekening werd door de bartender in een glas gedaan, maar aangezien we op tijd waren (en mischien nog een tweede glas wilde bestellen), bleef dat geld daar liggen, en daar werden ze een beetje zenuwachtig van, de barmedewerkers keken steeds naar dat geld en waarschijnlijk de stapel ( haast allemaal 1 dollar biljetten ) en dat maakte ze nerveus, en wij maakte er een spelletje van om dat geld niet in dat glas te doen. Uiteindelijk komt er een andere barmedewerker vragen of we nog meer willen drinken en of die rekening al betaald is ? ik doe net of mijn neus bloed en hij pakt de bon op en gaat ermee naar de kassa, komt terug en heeft de tip omcirkeld van 20 %, en zegt erbij dat zijn dienst er bijna opzit en graag heeft dat we afrekenen, m.a.w hij zat op de tip te wachten om die nog snel mee te kunnen nemen, nu zijn we echt niet de moeilijkste in het geven van tip en ik durft haast wel te stellen dat we heel  goed tippen maar nu sloeg er iets in mijn hoofd op slot van, no way niet op deze manier......dus ik haal de tip eraf en we lopen weg, precies gepast, alledrie keken ze ons tot het einde van de luchthaven na en als blikken konden doden....

Voordat we s ávonds gingen eten toch nog even een goede daad gedaan en mijn allerlaatste kleding die toch niet meer terug gaat, wederom  aan een zwerver geschonken, in dit geval was het een kleinere man die voorover gebogen stond te slapen, ik loop op hem af met drie plastic zakken met schoenen en broek en jas en sleeve en strakke John travolta slip, en zeg dit is voor u en hij kijkt me een beetje aan van wat moet ik ermee, maar we lopen door en kijken van een afstand wat hij ermee doet, ik moet zeggen de kleding werd gelijk aangedaan en de oude kleren uit gedaan en linia recta in de vuilnisbak, het doet je dan best goed om iemand blij te maken.

En over blijmaken gesproken uit de reacties van jullie lezers heb ik ook in Nederland mensen blij gemaakt met de verhalen, soms een heel klein  beetje aangedikt maar veelal  de waarheid en in het bijzonder de avonturen die ik heb mee gemaakt met Henny, Amerika is een mooi land met veel tegenstrijdigheden de opvattingen van de bewoners en de concervatieve denkwijzes, het recht om wapens te dragen, de hillebillies, de stadsmensen, de gastvrijheid van het zuiden en vooral de goedkope benzine de blues op de radio en de grote afstanden de niet te vergeten en mooie natuur enz enz.

New york was overweldigend,en dit was voor ons en in ieder geval voor mij wel ff slikken, wat een drukte en herrie was het hier, en dat na weken van rust in de parken,,groot groter het grootst heerst hier en dat is ook de reden dat ik mij hier thuis voel , maar of je haat deze stad of je raakt er op verliefd en dit laatste is wat NY betreft wel het geval, pas na een paar  dagen zag ik de schoonheid van de stad en werd het toeteren van de auto's en de vrachtwagens een vertrouwd geluid, terwijl ik op de wc zat (je moet toch wat) heb ik eens geteld hoe vaak men hier toetert 16 x per minuut en hoeveel taxi's er voorbij rijden toen ik voor het raam stond te kijken, 32 taxi's per minuut. Elke dag leer je bij, de subway is voor ons niet weggelegd maar vergeet niet dat er veel omleidingen waren, en zelfs de locals hadden er moeite mee, maar voor een paar centen heb je al een taxi, en dat hadden we meer moeten benutten, en stel jezelf de vraag, kan of wil ik alles wel zijn en dan kom je al snel tot de conclusie dat is niet mogelijk, ook New Yorkers leven vaak alleen maar in hun eigen wijk.

Krijgt Amerika nog een vervolg, wat mij betreft wel, er zijn nog veel gebieden te ontdekken, Yellowstone en North en South Dakota, de weg van Oost naar West of omgekeert, het stukje Washington bij de Amisch, en karel kabouter

Bij deze wil ik iedereen hartelijk bedanken voor het lezen van onze verhalen, het plaatsen van reactie's, ook voor ons was dit heel leuk om terug te lezen. Het motiveerde mij zelfs om te schrijven en de deadline was vooraL lastig om voordat jullie wakker waren het stuk tekst af te krijgen, hier is veel tijd in gaan zitten en vooral op de avonden (lees alle avonden) met een goeie borrel op wel eens lastig om de tekst foutloos te typen, maar alles is met veel liefde en plezier geschreven. Ook Henny bij deze bedankt zij is tenslotte een dappere vrouw die het al die weken met mij heeft uit gehouden, want we weten inmiddels dat veel vrouwen hier een moord voor zouden plegen maar Henny is altijd zich zelf gebleven. Ook dank aan Margo, Nicole , Linda en Robin en Moeder Govers dat jullie ons de kans hebben gegeven tot het maken van deze mooie reis en voor het beschikbaar stellen van jullie bankaccounts.

Einde berichtgeving vakantie 2013

Groeten Hans en Henny