15 juli 2013
Door Wim de Rijke -
18-07-2013 01:45
We rijden weg om 8.30 u richting onze volgende camping bij Mono
Lake. Daar verheugen we ons op want we zijn toe aan een douche en
ook moet er gewassen worden. Eerst moeten we de Tiogapas in de
Sierra Nevada over. Dat klinkt heftig, maar deze bergpas is niet
vergelijkbaar met een bergpas in Europa. Wel qua hoogte (6000 ft)
en de pas is 's winters dicht. Maar de weg blijft breed en er zijn
ruime bochten. Geen vangrail of muurtjes, dus wel blijven opletten.
Boven op de pas bij een uitzichtpunt stoppen we even en zowaar,
daar staat een ranger met een verrekijker om ons te vertellen over
het uitzicht. Na een lange afdaling, waarbij we een achtelijk
kortsluitweggetje ingestuurd worden door de TomTom (is echt
irritant dat we van de hoofdweg afgeleid worden voor een paar
honderd meter kortere route - doen we niet meer) bereiken we om
11.30u de camping site in Lee Vining (Nevada). Mooie ruime camping.
Lekker gedouched en de was gedaan. Na de lunch naar Mono Lake. Er
gaat geen bus naar toe, dus dan maar met de camper. Tijdens de rit
overkomt ons een klein drama. De notebook, die we gebruikten om
onze foto's in op te slaan en te uploaden naar de weblog, valt van
de tafel op de grond. Beeldscherm kapot. We kunnen er niets meer
mee. Gelukkig hebben we onze foto's als backup ook bewaard op een
usb stick, anders was het een groot drama geworden. Maar we kunnen
nu tijdelijk even geen foto's meer bijvoegen. Tijdelijk, totdat we
ergens in een Walmart een vervanging hebben kunnen scoren. Mono
Lake is een meer van 1 miljoen jaar oud en het heeft nog nooit een
afvoer gehad. Door de aanwezige mineralen is het meer zouter dan de
zee. De waterspiegel is sindsdien 200m gedaald en daardoor zijn
bijzondere kalksteen(tufa)formaties zichtbaar geworden. In het meer
kunnen geen vissen leven, maar toch zit het vol leven. Het eerste
wat opvalt zijn de zwarte plekken in het water, die bij nader
inzien vliegen blijken te zijn. Mono betekent danook "vlieg".
Verder zijn er ook een soort prehistorische garnalen. Beide dienen
als voedsel voor de vele vogels. We staan te kijken aan het water
en wie komt daar uit de bosjes? Een ranger. Hij legt ons e.e.a. uit
en laat ons de garnaaltjes zien. Na een wandeltocht terug naar de
camping. Daar voor het eerst de blackwater (poep en pies) en
greywater (afvalwater) tanks geleegd. Goor werk, maar moet wel
helaas een paar keer gebeuren. Naast onze plek zijn een paar
vreemde zandbakken met een houten plank. Hier blijkt het bekende
horseshoe werpen te worden beoefend. Op het grasveld voor de
receptie staat de hobby van de beheerder levensgroot gestald: een
mooie oude brandweerwagen. Je ziet ze trouwens hier nog gewoon
rondrijden. Het valt zoiezo op dat de Amerikanen geen geld
verspillen aan onderhoud van straten of opruimen van wrakken of
bouwvallige woningen. De wegen liggen er overigens over het
algemeen wel goed bij.
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Reacties
Peter 19-07-2013 01:18 {{button-14926}}