24 juli 2013

Vandaag gaan we naar Page. Volgens onze reisleidster Annemieke is er maar 1 ding belangrijk en dat is dat we daar op tijd zijn. Er is namelijk een excursie geboekt naar Antilope canyon, die om 13.30u begint. Wij moeten er om uiterlijk 13.15 u zijn. Verder is het volgens Annemieke zo dat highway 98 geblokkeerd is door een landslide en dat we dus om moeten rijden. Daarnaast is het in Arizona een uur later dan in Utah. De snelste route gaat via highway 98 en deze rijden we nu dus voorbij en we nemen Highway 89, wat een aanzienlijk langere route is. Langs de weg staan bordjes met "detour Page" en deze verwacht je eigenlijk niet. We gaan even koffiedrinken langs de kant van de weg en besluiten toch maar even beter de informatie te lezen. Dan blijkt dat niet Highway 98 maar 89 geblokkeerd is. We zitten dus op de verkeerde weg. Omdraaien en 25 km terugrijden. Annemieke begint nu ook te twijfelen over het tijdsverschil. Even bellen met de Antilope Tour in Page hoe laat het bij hen is. Het is dus een uur vroeger! Een stuk relaxter vervolgen wij onze weg en komen zo vroeg aan dat we nog tijd hebben om te lunchen en boodschappen te doen.

Antilope canyon en Lake Powell zijn de belangrijkste attracties van Page. Antilope canyon is eigenlijk geen canyon, maar een gang door een rotspartij, met vele openingen in het plafond, waardoor licht naar binnen komt.  Daardoor onstaan de mooiste kleurschakeringen van geel, bruin, rood en oranje. De naam is ontleend aan de vele antilopen die daar vroeger liepen, maar die zijn er niet meer. De canyon is pas enkele jaar geleden opeengesteld voor het toerisme. De canyon is bij de Navajo's al zeer lang bekend en werd gebruikt om te schuilen. De mooie vormen zijn ontstaan door het schuren van zand en water langs de zandsteen. De canyon stroomt eens in de 2 a 3 jaar vol. 

Om 13.15 verzamelt zich een grote menigte bij het organisatiekantoortje. We worden in groepen in open jeeps gezet en gaan richting Antilope canyon. Na ongeveer twintig minuten ploegen door het zand komen we aan bij een opening in een rotsformatie. We gaan in groepjes naar binnen met een gids die ons aangeeft op welke plekken de beste foto's gemaakt kunnen worden. Helaas is het een beetje bewolkt, dus de zon schijnt niet krachtig door de openingen in het plafond. Daardoor is het nu een beetje donker, maar toch nog zeer indrukwekkend. Nadat we de hele gang doorgelopen hebben komen we bij de einduitgang en moeten we rechtsomkeert. Weer een half uurtje bonken in de jeep en we zijn we terug in Page. In de canyon kun je de mooiste foto's maken. Ons is dat niet zo gelukt. Daarom maar een mooie poster gekocht.

Vervolgens gaan we naar onze Camping Site in Lake Powell National Park. We hebben een mooie plek met uitzicht op het stuwmeer (op twee na grootste van de VS). Tijdens het koken begint het ineens hard te waaien en gaat het onweren. We hebben in Zion gehoord dat het regenseizoen begonnen is. Dat betekent dat het iedere dag in de namiddag kan regenen. Vaak gaat dat gepaard met onweer. Het onweer hier is een zeer plaatselijk fenomeen (een donkere wolk in een verder blauwe lucht), en je ziet van enige afstand precies waar het regent door de gordijnen die zich vormen van de wolk tot aan de grond. Het regent even keihard, maar daarna kunnen we gelukkig toch buiten eten.