Een stukje HW 101, de langste HW van de VS

Hallo fans,

We plakken er vanuit een grauw en grijs Salem gelijk nog maar een klein verslagje achter. We hebben tijdens onze reis op een enkele dag steeds mooi weer gehad.
En nu een kletsnatte dag. Volgens onze info hebben jullie mooi weer. Fijn!
Voor iedereen veel succes met alle activiteiten en weer een hartelijke groet van
JaJaLeMa
 

Reisverslag 28 september:
van Crescent in Californië naar Sallem in Oregon

Om 10.00 uur rijden we de camping af, met grauw/grijs weer. Het spettert.
Temperatuur rond 15 graden. Een prima reisdag. We rijden vandaag een flink stuk over de HW 101. De langste High Way van de VS. Hij is 1800 km lang. Hij begint in Canada en loopt grotendeels langs de kust tot in Chili. We rijden vandaag van Crescent tot Florence over deze High Way.

Voor Apollo, in tegenstelling tot menig High Way die we afgehotst zijn, een prima weg. Het gaat regenen. Het kleurige zicht op de oceaan met mooi weer, zoals gisteren, is nu verwisseld voor veel nuances grijs en groen en een naadloos overgaan van zee in lucht. Ook dit is mooi.  De weersverwachting voor vandaag is regen en wind. Met regelmaat hebben we prachtig oceaan zicht. Vooral de klippen en grote solitaire rotsen in zee zorgen voor een afwisselend zicht. We drinken vandaag, uiteraard met oceaan zicht, winderige oceaan koffie in Apollo.

We kunnen lekker doorrijden. Weinig verkeer. Zeker geen vrachtauto’s. Het is een toeristisch gebied volgens de kaart. We zien het aan de vele hotels en RV parken. Het seizoen is  hier voorbij. Overal rust en volop plaats. Intussen is het droog. Het wolkendek gesloten. Grauw en grijs. We zien in verschillende baaien een groot aantal vissersbootjes dobberen. Volgens info  moet hier zalm en forel zwemmen. We zien veel aangespoeld hout in baaien en langs de vloedlijn van de oceaan. Een zwerm vissende lang snavelige vogels, die we niet thuis kunnen brengen. Prachtig zicht ze zo te zien zweven op het hoogste punt van een golf en dan een duik in het water te nemen…….pik ik heb je kleine vis!

We lunchen met zicht op een stukje van de Oregan Dunes. Door de storm zien we het zand stuiven. ’t Ja, zijn die duinen nu zo hoog als de info aangeeft? Die wij zien in ieder geval niet. Toegegeven het zicht is mooi. Sporen in het zand verraden de crossactiviteiten van quats. Doen ze op het Wekeromse zand ook! Het is alweer 15.00 uur als we onze reis voortzetten. Het regent voor de verandering. De regen zorgt ervoor dat het beboste landschap aan de kust in nevel gehuld raakt. Van Florence rijden we over HW 126 naar Eugene en vandaar over de Interstate 5 richting Salem.

Het landschap verandert weer langzaam. Als we in de buurt van Salem (de hoofdstad  van Oregon) komen, lijkt het of we door het Zuidhollandse  landschap rijden. Vlakke groene weiden en allerlei groentevelden rijden we voorbij. In stromende regen rijden we om 17.45 uur de Phoenix camping op in Salem. Jan heeft gelijk natte sokken als ’t ie op z’n besandaalsokte voeten naar buiten stapt om de elektriciteit in te schakelen. We hebben vandaag eigenlijk nog best redelijk weer gehad in vergelijk met de natte moesson van nu! Vanavond eten we spagetti.
Welterusten