Boston

Door Hans en Marian - 10-06-2013 22:25 Boston. De rit naan Salem duurde zondag langer dan verwacht. Op zondag was het, waarschijnlijk vanwege het mooie weer (zo'n 26 C), druk langs de kust. Route 1 die wij reden was dus behoorlijk druk met dagjesmensen. Tenminste, dat namen wij aan. Wat een verschil met de natuurparken van de afgelopen 2 weken, daar was het een en al rust. Hier dus niet. Een en al reclameborden langs de kant van de weg. Door de reclameborden zie je het bedrijf niet meer. Zelfstandige ondernemers plaatsen zelfs borden in de voortuin van hun huis. Volgens ons leest niemand de reclameborden nog. Overkill, is gewoon niet te doen. We zijn in Salem ook door de wat mindere buurten gereden. Daar zagen we toch ook echt armoedige huizen en mensen. Winkelwagentje in de tuin met rotzooi en huizen met kapotte ramen. Voor de zekerheid de ramen van de camper maar dicht gedaan. Bij de camping Winter Island in Salem bleek het ook een enorme drukte te zijn van dagjesmensen. De camping maakt onderdeel uit van een groot park en jachthaven. Bij de receptie werd het ons al direct duidelijk dat dit een Gemeente camping is waarbij medewerkers plichtmatig en zonder passie hun werk doen. Ze waren meer met elkaar bezig dan met de klanten. Ondanks een bevestiging via e-mail m.b.t. de plek met uitzicht over de haven, kregen we te horen dat die plekken er niet meer waren en werden gebruikt voor de als parkeerplaats van de auto's van de dagjesmensen. Wel vrije plekken achterop het terrein. Daar namen we geen genoegen mee. Een medewerker bevestigde onze mail en en toen was er plotseling wel plek met uitzicht op het water/haven. Zelfs een plek naast de hellingbaan waar de boten op grote aanhangers het water in en uit werden gereden. Van dit spektakel hebben we van 2 uur in de middag tot 10 uur in de avond genoten. Een doorlopende voorstelling van achteruit rijdende Pick-ups met trailers waarop dan een visboot of zeilboot, in alle maten en verschillende uitvoeringen. Op een uitzondering na was dit een klus voor de mannen. De enige vrouw die acteruit de helling afging deed dit geweldig (armpje relax uit het raam en zeer vlot). De plek naast de hellingbaan leverde de nodige leuke gesprekken op over de vangst en over het mooie weer. Meestal met type bouwvakker met enorme bovenarmen, petje en de nodige tattoo's. Maar allemaal vriendelijke lui. De avond was ook fantastisch met een hele mooie zonsondergang waarbij iedere minuut de kleuren bleken te veranderen. In de vuurtoren ging ook een lampje aan en uit. Of het een functie had? Als de lamp 50 watt was, was het veel. De zonsopkomst was ook prachtig (volgens Marian). We hebben ontbeten op wat inmiddels een groot, leeg parkeerterrein was geworden. De KOA camping Boston/Cape Cod doet zijn naam eer aan. Precies tussen Boston en Cape Cod in, zo'n 50 km voorbij Boston. Geheel vertrouwende op de Garmin is het in Boston toch fout gegaan. In een enorme tunnel, zo'n 100 meter voor een afslag naar links, moesten we 3 banen opschuiven. Gewend om rechts te rijden in NL lukte dit niet meer en we waren verplicht de borden Downtown te volgen. Daar reden we dan met de camper midden door Boston. De wegen waren er duidelijk niet voor gemaakt om met een camper door Boston te rijden want de rijbanen waren smal. Gelukkig zagen we een tunnel die ons weer op de goede weg bracht de stad uit en naar het Zuiden. Een enorme drukke 4-baans weg. We arriveerde bij de camping en hier was het weer een en al gemoedelijkheid. Een mooie plek tussen de bomen en midden in het groen. Dat vinden we toch leuker dan op een parkeerplaats. Morgen gaan we Boston bezoeken. Dus weer 50 km terug. Maar nu met de trein. Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.