Dag 8: Death Valley

Vandaag staat er een lange rit naar Death Valley op de planning. We moeten daarvoor om de Sierra Nevada heen, dus daar gaan heel wat uurtjes inzitten. Eerst een ontbijtje in het hotel en met onze koffie/thee-beker-to-go vertrekken we rond half 11. Ik rijd het eerste stuk; gaat prima in zo'n automaat en het rijdt lekker door. Radio aan en gas...

Rond 12 uur stoppen we om te tanken. Het is even puzzelen hoe dat werkt; met de creditcard lukt het namelijk niet. Dan maar tanken en binnen betalen denken we, maar dat is in de USA toch net iets anders geregeld. Je moet eerst naar binnen om een bepaald bedrag te betalen. Daarna kun je tanken totdat het bedrag wat je hebt betaald op is, of als ie eerder vol is dan krijg je je teveel betaalde geld binnen terug. Ons Jeepje kan een flinke slok op! Wij lusten inmiddels ook wel wat en eten een broodje van de Subway. Ook vullen we onze koelbox weer met ijsblokjes, we gaan immers naar Death Valley! (Die ijsblokjes kan je overigens echt overal kopen of in het hotel uit een automaat halen. In je hotelkamer staat dan een soort emmertje waarin je ijsblokjes kan doen. Bij je lunch of diner krijg je trouwens ook altijd ijswater, wat ze constant bijvullen...)

We vervolgen onze route, en negeren daarbij vrolijk de tomtom want die wil ons wel een heel avontuurlijke route laten rijden. We rijden inmiddels aan de andere kant van de Sierra Nevada. Wat een contrast! Waren de bergen gisteren nog groen en vol bomen, nu zijn ze voornamelijk kaal. Toch groeit er hier en daar nog wel iets. Voor we het goed en wel doorhebben zijn we Death Valley NP binnengereden. Het bord dat het begin van het park aankondigt werd helaas geblokkerd door het busje van een groep Japanners, het zal wel weer ns niet waar wezen.. Als we morgen het park verlaten dus maar even omdraaien, dat bord MOET op de foto! 

De weg stijgt eerst weer een stuk, waardoor we prachtige uitzichten hebben. De rotsen hebben hier veel kleuren, van pikzwart tot bruin, rood en zelfs paarsig. Mooi! Op den duur steken we een vlak stuk over en lijkt de weg in de bergen te verdwijnen. We gaan weer klimmen en op een bordje langs de weg staat dat het verstandig is om de airco uit te schakelen. Dat doen we dan ook braaf, waardoor het lekker werrum in de auto wordt! De oortjes klappen regelmatig (helaas klappen die van Jan niet meer terug open...) en de weg hobbelt lekker. Af en toe worden we zelfs gewaarschuwd voor een 'dip'. Daar kun je dan ook beter voor remmen, want anders is het Jeepje niet blij, en mijn maag ook niet!

De temperatuur is inmiddels ook flink gestegen tot zo rond de 104 graden Fahrenheit, dat is ongeveer 40 graden Celcius. Uitstekende temperatuur om even een paar zandduinen op de foto te zetten! Het is een prachtig gezicht maar too hot voor een wandeling.

Rond 6 uur komen we bij de Furnace Creek Ranch aan, een groen stuk in een droge woestijn. Op onze kamer staat de airco aan en draait de plafondventilator, heerlijk koel! Jan z'n oren zitten nog steeds dicht dus we kopen kauwgom bij het winkeltje (wat niet helpt) en gaan daarna eten (wat ook niet helpt, maar wel lekker is!).

Nu zitten we op de hotelkamer; ik met een dikke, jeukende enkel omdat ik weer ns gestoken ben door 1 of ander beest en Jan met dichte oren en een snotterig hoofd; top! Dat mag echter de pret niet drukken; we hebben het super naar ons zin!

Morgen vroeg uit de veren - zo rond 5 uur - voor een zonsopgang! Die moet hier prachtig zijn. Ook willen we nog het laagste punt van Death Valley bezoeken en daarna op naar Sin City!

ps. Lonn, bedankt voor de songtekst van het 'berenliedje'. Ons repetoire kwam niet verder dan; 'in het bos zijn de wilde beren, in het bos, in het bos, in het bos zijn de wilde beeeeruuuhn, in het bos'. We hebben er helaas geen meer gezien, maar nog wel een hummingbird! :D