Diverse trails gelopen en een moose gespot

10  juli 2013.

Vandaag gaan we een paar trails lopen. Dit doen we in een ander gedeelte van het park. Dit gedeelte heet Many Glacier. Het is ongeveer een 45 minuten rijden om daar te komen. Gedeelten van de weg zijn bar slecht. De camper krijgt het weer hard te verduren, dus rustig aan. We parkeren achter het Many Glacier Hotel. Een hotel met een Zwitserse uitstraling maar de glorie is wel wat vergaan. Vanuit het hotel heb je een uitzicht over het Swiftcurrent Lake. Eerst nog een bakje en dan op weg om de Grinnel Trail te doen met als eindpunt Grinnel Lake. Als alles mee zit kunnen we de trail vervolgen met de Grinnel Glacier trail. Dan heb je het zicht op een gletsjer Het begin van de trail is niet duidelijk aangegeven dus is het even zoeken maar dan kunnen we op pad. We lopen tussen de bomen langs de rand van het meer. Het is stil, je hoort heel weinig dieren en vogels. Dat verbaast ons elke keer weer.

Na een poosje lopen we langs de rand van Lake Josephine. Het is prachtig langs de rand van het meer te lopen dus verlaten we het hoofdpad. Na een poosje zien we een hoopje bere shit liggen en nog verder de poot afdrukken van een beer. Nu loopt het niet zo lekker meer. Bij iedere bocht denk je dat je oog in oog komt te staan met een beer. Je maakt lawaai maar of het helpt? Als het pad ook ophoudt hebben wij het ook wel bekeken, we gaan terug. We zoeken het hoofdpad weer op en dat loopt een stuk relaxter al geeft dat geen garanties. We komen een paar Duitsers tegen die vertellen dat een ander stel rustig ergens zaten toen er op een paar meter afstand een beer achter hun langs liep, slik! Al wat we echter tegen komen:… geen beer.  Gisteren hebben we nog gelachen om mensen die met belletjes om de arm liepen om beren af te schrikken, of die met een busje anti-berenspray lopen. Zelfs werd door rangers geadviseerd om vooral te zingen als je gaat wandelen! Hmm….

Op het eind komen we bij een hangbrug. Er staat een bordje bij, 1 persoon per keer. Hoe zwaar mag die persoon dan zijn? Nog een klein stukje en we zijn bij Grinnel Lake, mooi maar niet echt bijzonder. Na een poosje gaan we terug en kijken nog even bij de Hidden Falls en dan weer terug. De verlenging naar Grinnel Glacier slaan we over. De trail is nog gedeeltelijk afgesloten door de sneeuw dus heeft het geen zin om het hele eind te lopen. Aan de overkant van de meren gaan we terug naar de camper.

Dit is de zonzijde en hier bloeien veel wilde bloemen. Op de klapstoeltjes voor de camper koffie en een broodje. We gaan even naar het ranger station om wat informatie. Iceberg Lake is voor een middag te ver.  Een vriendelijke ranger heeft nog een leuke tip voor ons. De Swiftcurrent Trail naar de Redrock Falls is erg mooi en zeker aan te bevelen. Op stap dus, fris water mee en door het bos met sommige open gedeelten op weg naar deze waterval. Het loopt erg prettig en het valt genoeg mee met de warmte. Ook deze waterval is weer heel mooi en schilderachtig. Rode rotsen en het water stroomt fors naar beneden en maakt bochtjes langs met mos begroeide rode stenen. Klaas loopt nog een stukje door en ik zit even heerlijk met de beentjes in het ijskoude water, lekker fris op deze warme dag. We lopen terug en willen eigenlijk nog wel even kijken bij Fishercap Lake. Komt er een jong stel aan en die zegt, je moet zeker gaan want er zwemt een grote eland in het meer. Nou, heel snel dalen we af en echt waar aan de overkant van het meer zwemt een heel groot gewei. Foto! Het gewei gaat eruit en er zit een hele grote eland aan vast. Niet te geloven wat een groot beest. Hij schudt zich even uit, doet 3 stappen en is in het bosje verdwenen.

Ik denk dat het meer ongeveer 100 mtr. breed was. Natuurlijk wachten we nog een poosje maar de eland laat zich niet meer zien. Dan maar weer verder want vervelende muggen plagen ons. Als we met de camper weer terug rijden parkeert Klaas langs de rand van een snelstromende rivier, hier zitten we even lekker te relaxen.

Wat een superdag!