Vermaak op de camping

Door Klaas & Nanda Knobbe - 20-07-2013 06:48

19 juli 2013.

Vandaag beginnen we voor de verandering eens met het laatste van de dag, de camping zelf. Van al dat reizen wordt je toch wel moe dus wat vroeger naar de KOA camping. Deze hebben we vanochtend al besproken en dat was maar goed ook, ze hadden nog 1 plekje, we are lucky guys. De camper gestald en alles weer aangesloten, even bijkomen. De stoeltjes in de zon, achter de camper, wat te bikken, drinken en de e-readers en wie doet je wat. Na een tijdje worden we gestoord, er komt een hele grote camper aan rijden met een japanse familie. Erg geëmancipeerd want moeders zit achter het stuur. Deze moet achteruit naar het plekje en een KOA begeleider geeft aanwijzingen. Echter vaders, nr 2, geeft ook aanwijzingen dus ze weet niet meer naar wie ze moet luisteren. Dus er wordt op een bepaalde manier wat heen en weer “gecommuniceerd” Nummer 3 bemoeit zich er ook mee en de chauffeur heeft het niet goed gedaan, de camper moet meer opzij gezet worden. Moeders hangt half uit het raam te chauffeuren en de KOA begeleider houdt zich nu maar wijselijk stil. Na wat heen en weer gerij nog niet op zijn plek, nr 2 en 3 zijn nog niet tevreden over de stand van de camper. Dus het circus begint weer van voren af aan, kuru, ho, junbi ga deki, teishi, keizoku, en ga zo maar door. Gelukkig voor de chauffeur bemoeien nr, 4 5 en 6 zich er niet mee, ook de 2 hondjes houden zich wijselijk stil. Na bijna 20 minuten is iedereen tevreden en is iedereen gelukkig. Nu de camper aansluiten op stroom, water en toilet afvoer. De slang voor de afvoer naar het riool is te kort of de camper is te lang, Het is maar hoe je het bekijkt. Er wordt even vergaderd en de KOA medewerker wordt er weer bijgehaald, nu met de baas zelf. Misschien wel zo verstandig want de jonge medewerker weet niet hoe hij er mee aan moet. Verstaat waarschijnlijk geen Japans. Ze krijgen een extra stuk slang en die moet aan het andere stuk gekoppeld worden. Een amerikaanse buurman helpt ook even en geeft hun een extra koppelstuk. Na ongeveer een kwartier hebben ze dit ook geklaard. Tijd voor een feestje? Nou nee, eerst moet de bus nog schoongemaakt worden. Op de voorkant zitten wat vliegjes en die remmen schijnbaar de snelheid. Met een lange tuinslang en broes wordt de voorkant natgemaakt. Met een grote handschoen die ook als spons fungeert wordt de zeep aangebracht. De bus is zo groot dat vaders niet bij het raam kan komen, dus maar op een stoel staan. Nou de camper begint te glimmen als kwam hij net uit de fabriek. Intussen is moeders aan het bijkomen van alle chauffeurs perikelen en zit aan de picknick tafel. Na bijna een uur keert de rust weer. En na gedane arbeid is het voor Japanners ook goed rusten. Je hebt luisterboeken en films, maar dit was live vermaak voor ons, daar kan geen Hollywood tegen op.

 

Wat het begin van de dag betreft: rustig van de camping vertrokken en op weg naar een ander gedeelte van Olympia National Park, namelijk Hurricane Ridge. Op weg hier naar toe komen we door Port Angeles. Een dorp aan de Strait of Juan de Fuca. Hier vertrekken ook veerboten naar Victoria in Canada. Is geen grote en mooie plaats, beetje rommelig maar misschien hoort dat ook wel bij een havenplaats. We lopen de pier even op en kijken uit over de binnenhaven. Op de pier staan ook allemaal oude auto’s die met de veerboot mee moeten. Er zitten prachtig oude exemplaren tussen. Er liggen enkele grote zeeschepen en we zien ook een paar varen, richting Seattle of Vancouver. 

Langs de kade lopen we richting een losplaats van boomstammen. Hier worden de stammen geschild en gesorteerd op grootte. Waarschijnlijk worden ze vanaf hier verscheept. Verder is er niet veel te zien dus weer op stap. Het is een 18 mile lange weg het park in. Je kunt wel verder maar dat mag niet met een camper of bus. Langs de weg naar boven een lint van gele bloemen in de bermen. Prachtig hier tussen door te rijden. Op de parkeerplaats parkeren we de camper en maken eerst een kort loopje over de Big Meadow Loop. Herten lopen om het bezoekers centrum en trekken zich niets van de mensen aan. Het wordt hier voorjaar. De alpine bloemen beginnen net te bloeien. We zitten ver naar het noorden en redelijk hoog, 5242 feet. In de verte ligt op de bergen, zoals MT. Olympia, nog sneeuw. Als we terug gaan hebben we een nieuwe parkeerwachter.

Eentje met 4 benen maar zonder pet. Een hert loopt tussen de auto’s door naar een andere weide. Leuk om te zien dat het dier zich nergens wat van aantrekt.s’Middags doen we de Klahhane Ridge Trail. Op en neer en redelijk steil over een zeer smal paadje langs een steile helling.

Wel mooi met vergezichten over de besneeuwde bergtoppen en met overal om je heen voorjaarsbloemen. Paintbrush, lage delphinium, heel veel bloeiende lupinen en andere soorten die we niet kennen. Het is echt genieten. Na een paar uur gaan we terug en we besluiten naar de camping te gaan. Het was echt een geniet-dag, haven, natuur en vermaak.

Reacties

Fedde & Teatske 23-07-2013 22:02 {{button-15319}}

Mooie foto van het hert! Letterlijk en figuurlijk 'overstekend wild' dus :) Wij zagen hier gister ook één springen over de vangrail even verder op voor de auto! Groeten uit belle Italia!
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan