De Icefields Parkway

Door Cecile en Peter - 21-06-2013 05:27 Vroeg uit de veren vandaag, is niet zo moeilijk, wij zijn elke dag rond 6 uur wakker en whats appen dan even met de kids. Noodweer in de achterhoek en Enschede, maar ook in Canada. Nog even wat anders tussendoor, ik kon gisteren door de slechte internet verbinding geen foto's meesturen, ben bang dat dat nu ook niet gaat, maar die houden jullie tegoed. We zijn vroeg weg gereden omdat we een druk programma hebben vandaag. Regen, regen, regen. Het water dat in de riviertjes en beekjes normaal helder is, is nu overal helemaal bruin, wij hoorden al vrij snel dat de highway 1 bij Banff afgesloten is door een modderlawine. Maar goed, wij gaan de andere kant op, de bekende Icefields Parkway, een rit van ongeveer 230 km richting Jasper. Normaal een prachtige weg maar de mooie uitzichten werden nu vervangen door wild stromende beekjes en waterstromen die op sommige plaatsen zelfs de weg op kwamen. Onderweg nog wel even met onze mooie gele regenjassen naar Lake Peyto gelopen, een prachtig meer in de vorm van een hondekop, de foto zal het bewijs leveren. Tegen half twaalf kwamen wij aan bij de Columbia Icefields een hele grote gletsjer waar ze met speciale grote bussen de gletsjer op rijden. Omdat het koud was en nog steeds stevig regende besloten wij door te rijden naar Jasper. Vanuit de Icefields was dat nog ongeveer 100 km, ons hotel ligt ongeveer op de helft, laten we zeggen 50 km. Bij ons hotel konden wij al inchecken, dat gedaan en toen doorgereden naar Jasper. Hoe meer we richting Jasper reden hoe zachter het begon te regenen. Daar aangekomen hoorde wij dat de hoofdweg nu al bij de Icefields afgesloten was. Wat een geluk dat wij zo vroeg zijn gaan rijden anders heb je echt een probleem, het is de enige weg. In Jasper even naar de tourist info geweest om te kijken of wij vandaag nog wat konden doen ondanks het slechte weer. Wij besloten met de auto de Mount Edith Cavell op te rijden, een klim van ongeveer 20 km met als je boven bent een kleine wandeling naar een prachtig uitzichtpunt, die uitkeek op een gletsjer. Omdat het slecht weer was, was het rustig op die klim, op een gegeven moment draaien wij een bocht om en daar steekt op ongeveer 50 meter een grote zwarte de weg over. Cecile pakt snel de camera en probeert een foto te maken, maar vergeet in te zoemen, haha, je bent toch zenuwachtig als je ineens een beer ziet lopen hoor. Dit was in mijn ogen duidelijk een mannetje, hij was groot en zag er heel mooi uit, hahaha. Hij stak over en schoot het bos weer in. Dat was beer nummer 6. De eerste langs de highway , moeder met drie kleintjes in het bos en nu deze. Wat een geluk. Door gereden en genoten van de blik op de gletsjer en de mooie bergwanden. Weer rustig naar beneden gereden, nog vrij hoog op de berg loopt er plotseling weer een zwarte beer op de weg, deze is kleiner maar blijft gewoon op en langs de weg lopen en eet daar de paardebloemen langs de kant van de weg. Deze beer hebben wij zeker 5 minuten kunnen volgen, foto's en zelfs twee filmpjes gemaakt, wat een mooi beest. Zodra het kan voeg ik wat foto's toe. Al met al een dag met heel slecht weer maar ook een dag met heel veel geluk. Wat is de natuur toch mooi, en ik moet eerlijk zeggen, respect voor de Canadezen hoe die er mee omgaan. Als het allemaal gaat lukken proberen wij morgen aan het begin van de avond een wildlife excursie te gaan doen. We hebben nog een hoop dieren op ons verlanglijstje staan, haha, of klinkt dat te hebberig? Pas 1 week in Canada en we hebben dit allemaal al gezien en meegemaakt, helemaal top. Tot morgen . Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.