Van Wells' Grey naar 100 Mile house

Door Cecile en Peter - 25-06-2013 06:13 Ontbeten om acht uur, en om kwart voor negen zaten wij weer in de auto. Vlakbij onze ranch wilden wij vandaag nog een aantal dingen bekijken. Aangezien wij maar 180 km moeten rijden vandaag kon dat prima. Eerst naar de Spahats Falls gegaan, een prachtige waterval die een kloof van 122 meter diep in het lava gesteente gesleten heeft. De waterval zelf is nog altijd 77 meter hoog, een heel mooi gezicht, zie foto. Daarna een stukje terug gereden en de Trophy Mountains op gereden, een klim van 15 km op een gravel weg. In onze ogen een perfecte weg om nog wat wildlife tegen te komen, wij reden daar ook moederziel alleen, dus dat moest gaan lukken, hahaha, dus niet, helemaal niets gezien, buiten een eekhoorn en een konijn, maar dat tellen wij niet mee. Aan het eind van de weg begon een hike van ongeveer een uur naar de bergweiden. Er stond 1 auto op de parkeerplaats dus er was al iemand aan het lopen. Er kwam wat mist aan, maar oké, toch maar gaan. Het was een hele pittige klim door een redelijk donker bos waar ik uit voorzorg maar met een paar stenen tegen elkaar aan ben gaan slaan om zo de beren te waarschuwen dat wij eraan kwamen. Na ongeveer een twintig minuten lopen lagen er links en rechts al wat hoopjes sneeuw, op een gegeven moment waren het geen hoopjes meer maar hele pakken met sneeuw, daar kwamen wij de mensen tegen van de auto op de parkeerplaats en die vertelden ons dat het nog een tien minuten lopen was, maar zeer zeker de moeite waard zou zijn. Heb nog een foto van Cecile gemaakt in de sneeuw. Na die sneeuw getrotseerd te hebben kwamen wij op de bergweiden aan. Met ons kwam ook de mist op de bergweiden aan en konden wij er dan ook niet te lang blijven. Eigenlijk waren wij een paar weken te vroeg, over een maandje staat alles er in bloei, nu alleen nog een paar verschillende soorten bloemen, de rest zat nog in de knop. Zie foto. De terugweg stelde niet veel meer voor nadat wij de sneeuwhopen weer gepasseerd waren, want dat was alleen maar naar beneden. Op de parkeerplaats aangekomen stond er een camper, de man van de camper vroeg ons hoe de trail was en wij vertelden hem van de sneeuw, hij vertelde ons dat hij op weg naar boven nog een beer had gezien, wij helaas op de weg naar beneden niet meer. Toen het Wells Grey park uitgereden, zeer zeker de moeite waard, en wat een rust nog overal. Om een uur of half twee vertrokken richting 100 mile house, voor ons een tussenstop richting Whistler, de plaats waar de ski onderdelen plaatsvonden van de olympische Winterspelen van 2012. Goede reis gehad en heerlijk hotel, zalig gegeten vanavond. Het gebied van 100 mile house bevat ontzettend veel meren en is mooier dan dat ik verwacht had. Morgen richting Whistler, de voorspellingen van het weer zijn niet zo goed de komende dagen, het gaat het aankomende weekeinde pas beter worden. Maar daar laten wij ons niet door kisten. Tot morgen. Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.