Idaho Falls en Grand Teton National Park 16 en 17 juni

Om 07.30 uur vertrekken we zondag van de camping en rijden we verder naar het noorden door een enorm niemandsland van halfwoestijn via een lange saaie rechte weg langs een enkel armoedig en verwaarloosd gehucht. Weinig eer te behalen aan dit gebied. Dit zal de overheid ook bedacht hebben voor de keuze van dit gebied voor de eerste kern reactoren eind jaren 50.                                                                                                                                           Bij Idaho Falls komen we weer in de bewoonde wereld. Hier verwachten we uiteraard watervallen, maar nooit bedacht dat ze midden in het centrum in de Snake River  zouden liggen! Na wat rond wandelen, foto's maken en boodschappen doen rijden we over een mooie groene hoogvlakte (1700 m) weer verder. We lunchen op ons gemakkie aan de oever van de Snake River in het zonnetje (ca. 30 graden) en zien in verte de besneeuwde toppen van de Rocky Mountains. We rijden via een mooie steile bergweg over een pas op 2600 m hoogte de staat Wyoming binnen. Koos kan naar harte lust met zijn go pro camera spelen. De camera heeft inmiddels al op alle plekken van de camper gezeten. Het vraagt ook nog wat stuurmanskunst om hier te rijden, dus Koos is helemaal in zijn element.                                                                             
Om 14.30 uur staan we aan de ingang van het Grand Teton National Park wanneer blijkt dat we met onze camper niet via deze weg het park in mogen. We moeten dus 10 min. zelfde weg terug via Jackson, dit is een leuk western stadje. Om  drie uur lukt het ons wel om het park in te komen. Na 362 km zijn we er voor vandaag wel weer klaar mee en zoeken een camping aan Lake Jackson met super mooi uitzicht over het meer. Precies als we geïnstalleerd zijn verdwijnt het zonnetje en meteen is het brr. Het is duidelijk dat we inmiddels in 'berenland' zitten, je mag nergens ook maar een kruimel eten laten liggen. Overal hangen bordjes met 'Be bear aware!' en staan er ijzeren kisten om etenswaren in op te bergen. Vanavond voor het eerst sinds Salt Lake City weer eens internet dus contact maken met de bewoonde wereld om het eerste blog te plaatsen.

Maandag ochtend rijden we een stukje terug naar Lake Jenny, ook daar een prachtig uitzicht over het meer en de besneeuwde bergtoppen. Met een bootje varen we naar de overkant van het meer waar de mooiste hike zou moeten zijn. Heel commercieel uiteraard maar eerlijk is eerlijk het was een fantastische hike. Het was maar 5 km maar dan wel stijl omhoog en uiteraard weer naar beneden. We liepen langs een waterval omhoog (hidden Falls) naar een uitkijkpunt, Inspiration Point, wat een goed gekozen naam is want van zo'n uitzicht krijgt iedereen inspiratie (en vooral als je er eerst hard voor hebt moeten werken)

'S middags rijden we door naar Yellowstone National Park wat maar 33 km noordelijker ligt maar toch heel anders is. Het blijkt dat er nog maar een camping in de 'Lower Grand Loop' plaats heeft dus daar zoeken we een plek. We worden meteen welkom geheten dooreen enorme zwerm muggen. Bizar genoeg ligt er op sommige plekken op de camping nog sneeuw!!? ( 2400 m) en daarom is de camping nog maar 2 dagen open!
Gewapend met Autan toch ook maar weer eens lekker in het zonnetje een boek kunnen lezen. Bij het woord camping moet je trouwens niet denken aan bijv. een doorsnee camping in Renesse met veel faciliteiten. In deze parken zijn het allemaal zelf service campings waar je in het bos een plekje moet zoeken en bij de entree een envelopje met geld in een bus moet doen. Gelukkig hebben wij douche en wc in de camper!! Verder is er niets, geen elektriciteit, geen tel bereik en al helemaal geen wifi. Je moet het doen met een BBQ en een picknick tafel. Die Amerikanen zijn echte pyromanen. Elke avond staat het stijf van de rook. Ik ga dan liever weer een uurtje hardlopen, moet een goede training zijn op deze hoogte.