Jasper en Wells Grey
Door Koos en Magda - 05-07-2013 19:54Woensdag 3 juli: Na enorme regenbuien 's nachts beloofd het
vandaag toch nog mooi weer te worden. We gaan vandaag het
laatste stuk van The Icefields Parkway en de omgeving van Jasper
bekijken. Het wordt inderdaad een mooie dag met ook heel veel
wildlife.
We gaan de Sunwapta Falls bekijken en pakken in een uurtje ook de
Lower Falls mee. Op zulke meer uitdagende paden is het altijd
lekker stil. Weer een heel andere ervaring zijn de Athabasca
Falls. Ik zeur wel eens dat groots aangekondigde watervallen
van die lullige zeikstraaltjes blijken te zijn, nou dat is deze
vakantie in de meeste gevallen niet aan de orde. Met
donderend geraas storten enorme hoeveelheden water naar beneden. En
ondanks dat we er inmiddels heel wat gezien hebben, blijft het
indrukwekkend!
Het laatste stuk naar Jasper rijden we over de oude Parkway via een
mooi smal slingerweggetje. Hier zien we ook onze eerste
zwarte beer van vandaag.
We lunchen op een zonnig terrasje in Jasper en 's middags rijden we
naar het Maligne Lake. Dit zou het aller mooiste uitstapje
vanuit Jasper moeten zijn. Inmiddels zijn we wat verwent geraakt,
waardoor dit gebied niet bij ons in de top 10 komt te staan. Wat
wel heel leuk is, is dat mama beer met 3 baby beertjes als een stel
eenden voor ons de weg over steken. Ook onderweg bij het
Medicine Lake was een zwarte beer rustig aan de wandel langs het
meer, ging even een baantje zwemmen en wandelde weer rustig verder
zonder zich iets van ons aan te trekken. Wij konden op veilige
afstand van boven foto's maken. Ander ding is dat het meer elk jaar
in de herfst leeg loopt via onderaardse kalksteengrotten, waar de
indianen vroeger niet van snapten hoe dit meer ineens kon
verdwijnen. Na 16 km komt dit water pas weer aan de oppervlakte
door het kalkgesteente bij de Maligne Canyon. De kolkende rivier
heeft hier een kloof van vijftig meter diep uitgesleten. Dit proces
gaat nog steeds door en slijt een halve cm per jaar uit. Onderaan
de rivier komen we beer nummer 4 van vandaag tegen. Zij gaat gewoon
op 50 meter afstand van picknicken mensen op haar gemakje liggen.
Ook hebben we behoorlijk wat berggeiten gezien.
We hebben een camping wat meer lijkt op een parkeerplaats dus we
besluiten om de berg achter Jasper op te rijden naar Pyramid Lake
om lekker bij de ondergaande zon met uitzicht op het meer samen te
diner. Kaarslicht ontbrak er nog net aan! We banjeren 's
avonds nog wat in het dorp wat heel gezellig is en waar Koos nog
een super lekker chocolade toetje kan verorberen. In het
donker komen we pas aan op onze parkeerplaats voor de nacht waarbij
koos nog hard moet remmen omdat een grote elk het nodig vond om
vlak voor ons nog de weg over te
steken
.
Donderdag 4 juli: Na ongeveer een week heel mooi weer van rond de
30 graden gaat het weer hier nu omslaan naar koeler en regenachtig
weer. Komt goed uit dat we weer een stuk moeten rijden naar onze
volgende bestemming.
We rijden ruim 300 km door de mooie groen beboste bergen van de
Monachee Mountains naar Clearwater wat de toegangspoort is voor
Wells Grey Provincial Park. Veel minder bekend en een stuk minder
toeristisch maar niet minder indrukwekkend. Dit park straat vooral
bekend om zijn 20 watervallen en wildlife uiteraard maar dat laat
zich minder makkelijk plannen.
De eerste waterval de we bekijken zijn de Spahat Falls. Gevormd
door een drie stappenplan:1- vulkaan uitbarstingen, 2- gletsjer, 3-
water. Vraag me niet hoe het precies zit maar met deze ingrediënten
en heel veel geduld krijg je deze 73 meter hoge Fall.
Voor de tweede waterval, de Moul Falls moeten we ons eerst in het
zweet werken om 2,5 km af te dalen. Zeer de moeite
waard en weer compleet anders. Dit zo'n Tarzan waterval waar je je
achter kunt verstoppen als je het niet erg vindt zeiknat te
worden!
We kunnen er nog geen genoeg van krijgen dus door naar de Dawson
Falls. Dit is een mini variant van de Niagara Falls maar nog steeds
91 meter breed en 18 meter hoog en ook weer bijzonder mooi!
Waterval vier van vandaag moet het helemaal worden.
Helmcken Falls 137 meter hoog en waanzinnig mooi. Ongetwijfeld komt
hij niet tot zijn recht op de foto maar wij waren er even stil van
(en dat wil wat zeggen)!
Nadat we weer in de auto zitten ziet koos een beer aan de kant van
de weg zitten. De go pro stond stand by dus deze beer is vast
gelegd terwijl hij de weg overstak.
We kamperen op een bushcamping om de hoek bij de laatste
watervallen 42 km het park in. Op de meeste plaatsen zijn we alleen
en ook nu zijn de buren niet te zien. Wat een contrast met onze
parkeerplaats van gisteren!
Gisteren zaten er elks op de camping en hier komt dagelijks een
beer langs. De go pro staat al voor hem klaar!