18 juli

We staan niet zo vroeg op als de bedoeling was, blijkbaar hadden we allen de slaap wel even nodig. We moeten weer even wennen aan het feit dat ontbijten in de schaduw iets te fris is!
Na het ontbijt en het praatje met de Friezen die we ook al in het hotel in San Fransisco zagen stappen we in de shuttle naar Bryce Canyon. Op het verste punt van de shuttle zijn we op 8300ft, dat is ongeveer 2800 meter. Daar kijken we de canyon in en zien we een verbijsterend mooi landschap! Ja het klopt, toen Ebenezer Bryce zich met zijn vrouw hier als pionier vestigde rond 1890 zei hij, it's a hell of a place to loose a cow! Het is dan ook geen gebied om een boerenbedrijf te beginnen. Bij dit park is de historie van het vakantie vieren in de natuur ontstaan.
Bryce canyon is het resultaat van eeuwendurende erosie. Een rood landschap dat erodeert onder invloed van wind, water en sneeuw en ijs.Wij beleven zo'n 30 graden maar het is per jaar ongeveer 200 dagen vorst!
Halverwege de dag wil Hugo graag een rondwandeling door het dal maken. Agnes ziet de onweer in de verte echter hangen en kiest er voor niet mee te gaan. We maken een zeer mooie wandeling in gebied wat niet goed met foto vast te leggen is. Wel beseffen we dat we Agnes niet te lang bezorgd mogen laten zijn, dus we leggen de 4,5 km in een uur af, inclusief lunch en fotomomenten. Maar goed ook want we zitten net in de shuttle of het begint enorm te regenen! Ook Agnes had dus gelijjk....
In het bezoekerscentrum kijken Agnes en Hugo  de informatiefilm over het gebied en Hanneke en Jonne nemen vast de shuttle terug. Na de film gaan we nogmaals naar de wandelroute alwaar Agnes toch de verleiding niet kan weerstaan toch een stuk van de wandeling te doen.
Dan weer terug naar de camping. Intussen is het echt niet zo warm meer....geen BBQ vanavond!
Wel eerst even aan weblog en dagboek werken. Het uploaden van foto's blijft lastig! Maar we gaan het weer proberen!