Van Page naar Monument Valley

Door Jan en Kitty - 12-07-2013 01:56 Al eerder hoorden we dat de weg maar de Antilope Canyon hobbelig was, en dat verklaarde de bakbeesten waarmee we vervoerd werden. Achterin een pick-up truck reden we, al stuiterend en kniestotend, over een zandweg naar de Canyon. Bij aankomst was al duidelijk dat onze gids meer over camera's en foto's wist te vertellen dan over de Canyon zelf. Om de paar meter moesten we draaien, hurken en zand strooien, wat resulteerde in prachtige foto's. Gelukkig was 80% van de toeristen Aziatisch, want de gemmiddelde Amerikaan zal ongetwijfeld in het nauwe pad blijven steken. Bij terugkomst in Page reden we naar de Horseshoe Bend, wat onze weinige verwachtingen ver overtrof. In een gortdroge omgeving zagen we een diepe kloof, in de vorm van, uiteraard, een hoefijzer, groen van begroeiing door de rivier die er doorheen stroomt. De volgende stop was de Wal Mart, na een hoop gestunt met het zelf-afreken systeem konden we op een prachtig uitzichtpunt onze boodschappen opeten. We reden door naar een strandje om 'af te koelen' in het lauwe water van Lake Powell. Na een weinig enerverende rit naar Monument Valley keken we vlak voor zonsondergang uit op de gigantsiche rotspartijen die de vallei te bieden heeft. Ondanks de bewolking en de Native Americans die achter ons op belabberde geluidskwaliteit stonden te springen, werd het moment niet verpest. Op de terugweg werd vaders rijdkunst nog getest, omdat een coyote het niet nodig vond om aan de kant te gaan. Even later zagen we het gevolg van een iets minder bedreven coureur. Het werd al snel duidelijk dat in het plaatsje waar ons hotel zich bevond, 'uit eten' niet bestond. Tijdens een vette hap bij de Mac begon een gepensioneerde rodeorijder geheel spontaan zijn leven samen te vatten in één minuut. Na deze Amerikaanse delicatesse was het tijd voor nachtrust, die weer werd verstoord door een bloedneus. Groetjes uit inmiddels Moab, van Stef. Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.