Das pech spiegel weg

De nacht in Bishop beviel weer goed, en vol goede moed ging de reis verder naar Yosemite. Onderweg is het al echt genieten. De natuur is er zo mooi. We zijn voordat we de Tioga pas op gingen eerst nog  een stukje richting het Mono lake gereden. Even wat foto’s gemaakt en onderweg gepicknickt.  Toen ging het echt Yosemite in. Onderweg  kom je ogen tekort. Telkens weer veranderd de omgeving. Super mooie berge, waar zelfs nog her en der sneeuw op lag.Uiteindelijk zijn we bij een meertje beland. Er ging net een auto weg en we konden de RV eindelijk parkeren. Onderweg waren alle parkeerplekken vol bij alle bezienswaardigheden en  we hebben ook een mega plek nodig natuurlijk. Maar goed, we hadden een plek en hebben heerlijk met de tuinstoelen in en bij het water gezeten. Wat een lekker relaxed dagje, We moesten best wel een eind rijden vandaag, maar omdat we er vaak uitgingen en omdat er zoveel te zien was, viel hadden we dat niet zo in de gaten. Alles ging goed, ondanks dat de weg soms verschrikkelijk slecht was. Er werd plotseling een wegversmalling aangekondigd en toen ging het mis. De auto voor ons en ook Herman remden keurig en gingen  zover mogelijk aan de kant rijden, maar en RV op de andere weghelft deed dit niet en raakte onze spiegel helaas. Spiegel natuurlijk kapot en je kunt op zo’n moment geen kant op. Hij reed gewoon door en wij ook maar, Je kon er ook echt niet achter aan gaan, want het was er zo smal en druk, dat draaien echt niet ging. Fijn weer. Hopelijk heeft die andere RV ook de spiegel kapot, dat moest haast wel. Zo goed als het ging doorgereden naar de camping. Daar hebben we gelijk weer gebeld, met een munt telefoon, want er was helaas geen bereik in het park. Wat een gedoe. Morgen kunnen we in het dorp 1.6 mile verderop een spiegel laten plaatsen. Er is echter ook goed nieuws te melden, want de camping was echt zo leuk. De kids waren ook helemaal enthousiast en dat hadden we niet verwacht. Geen stroom, geen wifi en toch tevreden kinderen haha, Het is echt kamperen midden in de natuur. In een bos met mega hoge bomen.We hebben een hele grote plek, met een vuurkorf. Gauw wat firewood gehaald en Herman en Tim hebben het vuur verzorgd. Als echte pyromanen. Gezellig met zijn vieren er om heen gezeten. Toch is er een klein min puntje aan deze gezelligheid en dat zijn de beren. We hebben alle voedingsmiddelen en douchespullen etc in een bearlocker moeten doen en toen het steeds donkerder werd, werd Marloes steeds banger. De mannen mochten alleen om de beurt naar het toillet en telkens dacht ze wat te horen. Uiteindelijk lagen we al vroeg in bed, het zit toch niet lekker met zo’n angsthaas in het midden. We hadden nog wel van te voren gezegd dat ze gewoon moest gaan zingen, wanneer er een beer in het zicht kwam. Geheid dat die beer op de vlucht zou slaan haha.