Van Grand Canyon naar Page

Door Angenis en Greet - 08-09-2013 06:48 Wat valt er te melden over een reisdag? Niet veel, toch? Of toch wel? Nou, aan die Desert View Road lag nog een aantal geweldige uitzichtpunten. Daar ook nog een Turkey Vulture gespot en op de foto gezet. Mooi wel! Hele troepen krassende raven rondcirkelend boven het ravijn, en goed zicht op de Colorado River met zijn stroomversnellingen. Goed ochtendlicht voor de foti en film, wat wil je nog meer? Bij het kleine Tusayan openluchtmuseum een indruk gekregen van hoe de Pueblo indianen hun nederzettingen bouwden en hoe zij leefden. Mary Colter’s watch tower at Desert View is een ode aan de Native Americans. Helaas werd het dakterras afgesloten wegens, jawel, thunder storms! Die vreselijke onweersbuien blijven ons achtervolgen, vrees ik. En omdat het ging regenen maar gauw een snack genuttigd en weer in de auto op weg naar Page in Navajo County. Ellenlange rechte wegen waar de cruise control geen overbodige luxe blijkt te zijn. We waren er al op voorbereid: de omgeving verandert constant en soms weet je niet waar je kijken moet. Uit de eindeloze prairies schiet soms een enorme rotspartij de grond uit, althans zo lijkt het. Allerlei kleurschakeringen passeren de revue; grijs, bruin, oranje, roestbruin, beige, wit, groen, blauwgrijs enzovoort. Zo hier en daar zie je dan letterlijk in the middel of nowhere kleine woningen die meer weg hebben van een schuur dan een echt huis. Indianen behoren over het algemeen nog steeds tot de minst verdienende Amerikanen. Toch zijn er nog veel die hun land voor geen goud willen verlaten. Toerisme is een belangrijke bron van inkomsten. Wij zijn van die rondtrekkende piepels die dus een steentje kunnen bijdragen aan het welzijn van de Indiaanse bevolking. Page is niet veel bijzonders, maar het Super 8 hotel is goed. Wél beschikt deze plaats over een heuse Church Row, alwaar 12 kerken van verschillend geloof gevestigd zijn. Naast elkaar… En het absolute hoogtepunt van vandaag: we hebben gewassen! In een heuse wasmachine, jawel, dat kan hier. Maar niet alles mag in de droger, dus nu hangt de kapstok van onze megakamer vol met drogende shirts en broeken. Primaprima. We zijn weer voor een week voorzien van schone Unterhosen, en dat is een geruststellende gedachte. De regen van vanavond heeft ons doen besluiten op de hotelkamer te eten. Een eenvoudige, doch voedzame maaltijd zullen we maar zeggen. Geeft ons ook de gelegenheid weer een beetje bij te komen van de toch wel vermoeiende reis. Je doet hier mits je je aan de maximum snelheden houdt toch wel lang over relatief korte afstanden. Bovendien is het noordelijke deel van route 89 pas geleden weggespoeld en daar wordt hard gewerkt aan het herstel van de weg. Een omleiding is dan het gevolg. Geen straf, want je rijdt zoals beschreven door een schitterend landschap, maar al die indrukken kosten ook veel energie. By the way, wij genieten van alle reacties op onze verhalen; gewoon blijven reageren dus ;) Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.