Van Death Valley naar Sequoia National Park

Door Angenis en Greet - 21-09-2013 08:40 Nou, dat was me het dagje wel. Vroeg op en voor de hitte weg. En dan denk je Death Valley zo uit te zijn: mis. Er wordt op veel plekken aan de, overigens schitterende, golvende weg gewerkt en dan moet je soms zelfs een kwartiertje wachten totdat je een ‘escorte’ mag volgen. Gloednieuw asfalt, kilometers lang, dwars door Death Valley heen. We weten het nu zeker: op de maan moet het er ook zo uitzien, op dat asfalt na … Op een vluchtige ontmoeting met een coyote na, was het een saaie rit. Dat beest stond overigens midden op de linker rijbaan een beetje rond te koekeloeren. Wij waren té verbouwereerd om te reageren, eigenlijk geloofden we onze ogen niet; een COYOTE! Helaas konden we niet stoppen voor fotografie en film, dus, beste lezer, je moet ons op ons woord geloven. Die saaie route leidde door smerig oost California; een groot contrast met de staten waar we tot nu toe hebben gereden. Kaal, droog, dor en veel troep langs de weg. En dat laatste ondanks het feit dat werkelijk elke highwaymile door iemand is geadopteerd. In naam zeker… Een drukke route via Bakersfield, want de route binnedoor was afgesloten, langs eindeloze industrieterreinen naar Visalia. We zitten hier inmiddels in fruit- en wijnland. We passeren veel, heeeeeel veel boompjes met mega citroenen, appels, sinaasappels en olijven. En niet te vergeten de Californian druif die toch uiteindelijk eindigt in de lekker wijn van hier. Na de incheck in Holiday Inn (saaaaiiiii) toch nog op pad naar Sequoia National Park. Pffft, wat een rit weer. Kronkelkronkel, nog maar een bochtje, zullen we dan tóch maar doorrijden naar General Sherman? Vooruit dan maar. Brrr, we klokten inmiddels 17.45 uur en het is daar op hoogte behoorlijk frisjes. Geen vest of trui meegenomen, nee, natuurlijk niet. Heb je toch niet nodig als het onderaan de bult nog gewoon 30 graden Celsius is?! Goed, wel naar the great general afgedaald. Imposant hoor, die sequoia’s. En natuurlijk weer iets dat je zelf gezien moet hebben. Leuke uitleg ook waarom die dingen zo groot en oud worden, waarom ze meerdere bosbranden overleven en waar ze uiteindelijk aan bezwijken. Want dat kan ook gewoon. Moet een aardige dreun geven als zo’n woudreus van zijn stokje gaat. Maar the general was great indeed. Met zijn doorsnee van 11 meter de dikste boom ter wereld, so they say. In het donker teruggekronkeld; er leek geen eind aan te komen. Wat gegeten in Three Rivers, want je weet niet waar je anders terechtkomt in this godforsaken place. En morgen normaals naar Sequoia voor nog meer woudreuzen, voordat we doorrijden naar Yosemite National Park.

Reacties

Jansje 21-09-2013 12:31 {{button-18107}}

Ik word al moe bij het lezen van al jullie omzwervingen, autoritten, de warmte en niet te vergeten .... al die indrukken.
Probeer te blijven genieten... maar dat zal wel lukken.... wat een land!

Milly 21-09-2013 22:45 {{button-18124}}

Nu snap ik die trotse Amerikanen iets beter als ze hun land toezingen ...the land of the free and the home of the brave.
Ik vind jullie trouwens ook erg brave hoor :-).
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan