Camper en dat soort dingen....

Zo, na al het geschrijf van Mier, dan een stukje van mijn kant uit...Moet ff wennen aan dit bloggedoe, omdat ik geen enters kan geven en dus komt al het geschrevene gelijk achter elkaar te staan en ben ik het overzicht zo kwijt. Maar goed, het is hier in Barstow nu 09.45 in de ochtend en we gaanzo op weg naar Kingman. Een klein plaatsje naast route 66, waar vandaan we ook nog even naar Hackberry gaan. Dit omdat Marco Leus, die altijd mijn haar knipt (jaja, ik ga wel degelijk eens in de zoveel tijd naar een kapper), ons dit als tip had gegeven. Er staat daar namelijk onder een overkapping van een oud bezinestationnetje zo'n mooie rooie oude sportwagen. En die zou daar altijd staan, dag in, dag uit. Het zou zo uit een film kunnen komen. Zul je straks zien dat wij in dat plaatsje komen en dat net vandaag die auto voor de jaarlijkse APK weg is. Maar hoe bevalt het mij tot nu toe. New York heeft iets magisch. Als echte filmliefhebber, ben ik dol op New York en al zijn plekjes waar ooit eens een camera heeft staan draaien. Heb het geluk dat ik tot nu toe in New York 2 keer ben geweest en zal er vast en zeker wel weer een keer komen.En als je dan de vergelijking maakt met San Francisco, dan is deze laatste plaats veel relaxter. We zijn dan vooral in de omgeving geweest van Fishermans Wharf, maar het is echt heerlijk en relaxt vertoeven daar. Wat was het dan ook even wennen om afgelopen vrijdag naar het ophaalgedeelte te moeten gaan van Cruise America. We konden daar pas zijn om 15.30 zijn en voor ons gevoel was dit veels te laat omdat we ook nog naar Monterey moesten. Dus best wel gehaast ons huis op wielen in en op weg naar volgende avonturen. En dan zit je als bestuurder voor het eerst in een automaat en voor het eerst in een monster die pak-hem-beet 7,5 meter lang is. Kom je aan met je corsa in Nederland die hooguit 3,5 meter is (toch??). En dan ook nog gelijk de snelweg op, waar je op een 5-baansweg moet invoegen. Ik geloof dat het t-shirt van die dag als eerste de was inging. En natuurlijk wil die linkervoet ook telkens meedoen met het rijden, wat als gevolg heeft dat we telkens vol op de rem gaan en Mier me weer aankijkt en zich duidelijk afvraagt wat ik nu weer uitspook. In ieder geval was Monterey een geweldige ervaring. Een klein plaatsje, met een perfecte kuststrook. En natuurlijk de walvissen en al die andere beesten op het water. Het leuke was dat in het begin Mier en ik foto's van elkaar maakten en dat Mier nog aangaf wat voor leuk gevoel dat gaf, dat varen over die golven. Ze staat daar ook nog lachend op de foto. Hoe anders een uur of 2 nadien.... Bij begin werd al aangegeven dat als je je niet lekker ging voelen je beter naar het achterdek kon gaan. Dus op een gegeven moment war er van alles te beleven voor op het schip en ik stond te genieten van alles wat er gebeurde. Kijk ik om me heen, geen Mier te zien. Stond ze dus voor de zekerheid al achteraan. En op het laatst van de vaart stond ze zowat op de reling van het achterschip. Ik moet ook zeggen dat van de 3 keer (Azoren, Ijsland en nu de USA) dat ik nu een walvissafari heb meegemaakt, dit keer de heftigste was qua golven. Maar ik heb wel het meeste gezien hier. Prachtig, prachtig en nog een keer prachtig. Veel filmpjes gemaakt en wat foto's. Mier zou zorgen voor foto's, maar dat gaat wat moeilijk als je af en toe ook over de reling hangt.....;-) Probleem nu wel is dat zo'n dag op de boot in de volle zon zorgt dat je verbrandt. Die dag zelf niets in de gaten, maar gisteren en vandaag merk ik toch wel dat mijn kop akelig rood is geworden en dat mijn huid er niet blij mee is. Flink invetten dus de aankomende dagen. We gaan nu dus zo op weg naar Kingman en komen de dag erna aan bij Williams en gaan vanuit daar met een trein naar de Grand Canyon. Dat gaat ook mooi worden, weet dat nu al....Mier zal jullie verder bijhouden en misschien dat ik af en toe ook nog wat typ. Geniet van de foto's en voor degenen die willen, foto's en filmpjes zijn nadien als we weer thuis zijn te zien bij ons.