San Francisco dag 3

*zet spookachtige stem op*

Het was in het jaar 2013, dat wij op een koude, mistige maandagochtend naar de boot togen voor een nieuw avontuur. De zee was kalm, doch gehuld in mist, waardoor het spookachtig aandeed en wij bij tijd en wijle geen hand voor ogen konden zien. Wij voeren de haven uit met op de achtergrond het brullen van de plaatselijke zeeleeuwen. Het eiland Alcatraz doemde voor ons op, maar zouden wij later in onze reis van dichterbij mogen bewonderen. Wij gleden aan de skyline van SF voorbij en kregen uitleg van de kapitein. De prachtige Golden Gate Bridge was deels gehuld in mist, waardoor de brug halverwege in de mist op leek te houden. Af en toe, sputterde er zeewater of mist op onze brillen. Wij doken soms wat verder weg in onze jassen, want het was fris op den open zee.

*zet spookachtige stem af*.

Goed. Dit was dus een passende beschrijving van de boottocht die wij vanochtend hebben gemaakt. We zijn onder de Golden Gate Bridge door gevaren en om Alcatraz heen. Dat zag er heel troosteloos uit vanwege het weer. Volgens onze reisgids was dit eigenlijk het perfecte weer geweest om de omstandigheden van de destijds opgesloten gevangenen goed voor te stellen. Het was jammer dat we de bekende rode brug niet in volle glorie konden zien, maar met zoveel mist om je heen, had het ook wel weer wat speciaals.

We besloten een koffie te halen bij de lokale Boudin. De geur van zuurdesem kwam ons tegemoet en daar ging met name Nienke behoorlijk van kwijlen, die is tenslotte gek op zuurdesem. Uiteindelijk besloten we de auto in de parkeergarage te laten staan en naar het Cable Car Museum te lopen. Dat leek niet heel ver weg, maar we waren de heuvels van SF even vergeten. Een behoorlijke klim al met al. Ach, iedereen schrijft hier over dat de sportschool straks goed aan ons zal verdienen (wat overigens reuze meevalt), dus we hebben ons best vandaag al gedaan. Ruim anderhalf kilometer steile hellingen op, maar daar was het museum dan eindelijk.

Erg leuk om de achterliggende historie van de overbekende Cable Cars te zien en te lezen. In 1906 is er in SF een enorme aardbeving geweest, maar het concept van de Cable Cars dateert nog van voor 1900 en het voldoet nog steeds uitstekend. Het museum is gratis en wat erg bijzonder is, is dat het museum nog operationeel is. In die zin: je ziet er alle kabels lopen van de vier bestaande Cable Cars-lijnen. We hebben er filmpjes van, maar die kunnen we hier helaas niet plaatsen.

De terugweg naar beneden ging een stuk makkelijker. En na een korte lunchstop en wat boodschappen, werd het tijd om de huurauto terug te brengen. Dat was toch wel even gek, want het maakte ons ervan bewust dat het einde van onze vakantie nu echt in zicht kwam. En ondanks dat er soms flink gefoeterd werd op de kwaliteit en de prestaties van de auto, heeft ie ons toch maar mooi van Denver naar SF gebracht! Daarover later meer (we hebben nog wat grappigs in ons achterhoofd voor ons allerlaatste blogje). Met twee verschillende shuttles, kwamen wij terug bij het hotel. Moe en voldaan van de heerlijke zilte zeelucht en de stevige wandeling.

Op de Farmers Market na, hebben we vandaag alles af kunnen strepen wat we nog wilden doen. Maar als je SF écht goed wilt ontdekken, heb je meer aan 2 weken, dan aan de 3-4 dagen dat wij hier zijn. Er is zóveel te zien en te beleven. Een mooie, bruisende stad, dat is een ding wat zeker is.