Dag 12: Death Valley

We hadden ons al goed voorbereid in Mammoth Lakes op wat ons vandaag in Death Valley te wachten stond. Liters water en proviand werden ingeslagen om onze dodentocht te overleven.

We moesten vandaag zo'n 330 km afleggen, maar dit keer verveelde de weg helemaal niet. Ondanks vaak kilometers lange rechte stukken waren de weidse zichten werkelijk prachtig en eenmaal in de buurt van Death Valley werd het natuurlijk nog mooier. Net voordat we in het park arriveerden, kwamen we tientallen internationale lopers tegen die door de verzengende hitte blijkbaar één of andere duurloop aan het afleggen waren... in een temperatuur van zowat 45°C en over kilometerslange rechte maar heuvelachtige asfaltweg... gekkenwerk!

Net binnen het park hielden we even halt bij een eerste Vista Point om een blik over de eerste zoutvlakte te werpen. Op dat moment komt er net een straalvliegtuig door de kloof naast ons gevlogen. Als je goed kijkt op de foto die ik zal uploaden zie je hem misschien nog net in de verte.

Na enkele kilometers kwamen we aan bij Stovepipe Wells waar we een eerste korte wandeling wilden doen naar de Mosaic Canyon. Hiervoor moesten we enkele kilometers over een onverharde weg volgens mijn opzoekingen om dan een wandeling van enkele honderden meters te doen. Vreemd genoeg bleek de onverharde weg echter veel sneller op te houden dan voorzien op mijn GPS. Gelukkig stond er ook nog een bord waarop werd afgeraden na 10u 's morgens hier te wandelen waardoor we toch maar beslisten rechtsomkeer te maken. Achteraf bleek dat de normale weg eerder dit jaar was weggespoeld waardoor de wandeling zelf nu nog eerst voorafgegaan werd door een wandeling van 2 kilometer die niet meer met de wagen konden afgelegd worden. Ik kan je verzekeren dat we dat bij deze temperaturen van net geen 50°C niet overleefd zouden hebben... :)

Dan maar een snelle stop aan de "Mesquite Flat Sand Dunes" voor een foto. Dit zijn zandduinen van enkele tientallen meters hoog.

Er is maar één degelijk hotelletje in het park zelf en dat is "Furnace Creek". Hier had ik al maanden van tevoren een kamer gereserveerd en gelukkig was er daar ook een zwembad. Ik ging eerst zelf op verkenning om dit te lokaliseren en aangezien het zowat 400 meter van onze kamer gelegen was en ik bij terugkomst al zowat uitgedroogd was (het is bij deze temperturen net of je met je ganse lichaam voor een net geopende warme-luchtoven gaat staan) zijn we er daarna met het gezin, jawel, met de auto naar toe gereden op het domein. Echt verfrissend was dit zwembad echter niet... vergelijk het met een warm bad nemen... maar alles beter dan gewoon in de openlucht rondlopen.

Tegen 6PM begon het bij mij toch weer te knagen en vond ik het misschien toch een goed idee om enkel met de wagen enkele geplande punten te gaan bezoeken. Annick en de kinderen zagen het echt niet meer zitten en dus trok ik er maar alleen op uit. Eigenlijk was het net het ideale moment om dit te doen want de ondergaande zon maakte de kleurschakeringen op de bergen nog mooier dan ze anders allicht al zouden zijn. Ik reed eerst naar Badwater Bassin, het laagste punt van de USA zowat 90 meter onder zeeniveau waar een immense zoutvlakte is. Op de terugweg kon dan een kleine omweg genomen worden langs "Artist Drive". Dit was alweer prachtige natuur. De foto's kunnen maar half weergeven hoe mooi het daar alweer was.

's Avonds hebben we dan in het hotel zelf nog gedineerd om dan net voor het slapengaan de prachtige sterrenhemel hier te bekijken en even met onze Nederlandse buren te praten die onze rondreis in tegenovergestelde richting bleken te doen.

We willen morgen heel vroeg opstaan om nog voor de hitte enkele uitzichtpuntjes te doen in Death Valley vooraleer richting Bryce Canyon te reizen.