Zaterdag 16 augustus

Zaterdag 16 augustus. 
Op internet had ik gelezen, dat je bij laagtij op bepaalde plaatsen op het strand, paarse en oranje zeesterren kunt vinden. Dat hebben we  gevraagd aan de mevrouw van het Info Centre en zei vertelde ons, dat we om half 11 op een bepaald strand moesten zijn. Zo gezegd, zo gedaan, maar we hebben lang gezocht, alleen geen zeester gevonden. Best jammer. Dan maar naar het stadje Tofino. Echt zo’n hippie stadje, met van die surf-dudes, met dreadlocks!! Je wordt er helemaal chill van. Wat boodschappen gedaan, een paar winkeltjes gekeken en golfsurf lessen voor Paul en de kinderen geregeld voor de volgende dag. Nee, niet voor mij, ik ga me natuurlijk niet in zo’n wetsuit hijsen. Er zijn grenzen..... 🏄. Toen weer terug naar Ucluelet, want we gingen natuurlijk op walvistocht!!!!! Oh ja en beertocht. Die beer hadden we binnen 5 min gevonden, alleen jammer dat hij binnen 60 seconden weer de bosjes indook en niet van plan was om zijn koppie nog een keer te laten zien. Joh, zei Daphne, maakt niet uit, we hebben er toch al 10 gezien. Op naar de walvissen!!!!! Daphne dacht er alleen niet aan, dat andere mensen misschien nog geen beer hadden gezien. Maar.....op naar de walvissen. Die middag hadden ze er eentje gezien, alleen was die al weer te ver weg om er nog achteraan te gaan. Die ochtend en de middag ervoor, had onze vrouwelijke kapitein Wendy er ook eentje gezien, maar daarvoor moesten we wel een stukje varen. Geen probleem, we hadden toch 3 uur de tijd. Jammer genoeg was die bewuste walvis echt niet meer te vinden. We moesten uitkijken naar die sproeiers in de lucht. Al zoekend zagen Daphne en ik ineens 2 kleinere sproeiers en dit waren geen gewone whales, maar Killer Whales oftewel, Orca’s!!! Wendy was echt helemaal gelukkig, want dit was pas de tweede keer dit jaar, dat er Orca’s in deze wateren waren. Het waren er een stuk of 4. Ze waren net aan het eten en doken naar beneden en dan weer naar boven om adem te halen. We hebben er ongeveer een half uurtje naast gevaren en toen werd het tijd om terug te varen. Dan pas heb je door, hoever je van de kust vandaan bent, want we hebben er bijna 45 min. over gedaan om weer in de haven te komen. In de tussentijd kwam er een enorme mist opzetten. Koud dat het was!!! Maar het was het waard. Die mist zie je hier heel geregeld. Aan de mist kun je zien waar er water is. Echt een heel vreemd gezicht. Maar typisch iets voor Vancouver Island. 
Lekker vuurtje gestookt, eten gemaakt en “ heerlijk” geslapen.