Down the Narrows.

Zion Canyon, 14 juni, 16.42u

Hoi allemaal,
Vanmorgen in alle vroegte, dwz om zes uur, opgestaan om de Narrows trail te doen. Het was frisjes, toen we om 8.15 de eerste stappen in de Virgin River zetten. Er waren omstreeks dit tijdstip nog maar zo'n tien mensen die ook gingen wandelen. We hadden goede waterboots gehuurd, met neopreen sokken erbij en een stevige stok, en daar waren we toch wel blij mee. Het water was kristalhelder, niet al te koud en we liepen stroomopwaarts. Na ongeveer 1 uur en een kwartier (ca. 9.30u) bereikten we het deel dat The Narrows heet. 
De wanden van de bergen waar de rivier doorheen loopt, liggen bovenaan soms maar zo'n 6 meter (20 feet) uit elkaar.
Het zonlicht wordt door de toppen weerkaatst op de door de rivier uitgesleten wanden van soms wel 100-150m hoog. 
Het is geweldig mooi om de door het indirecte licht beschenen welvingen in de rotswanden te zien, met elk stukje een andere kleur!
We zijn daarna tot een uur of half twaalf doorgelopen, tot we bij een groot rotsblok aankwamen waar de rivier tot meer dan borsthoogte kwam.
Dat werd ons keerpunt :-) Toen waren we ook al voorbij het echte smalle stuk.
Na een lunchpauze de terugweg.

Maar het leek wel of we die ochtend een andere route hadden gelopen!
In de eerste plaats omdat het zonlicht inmiddels voor een groot deel recht op de rivier scheen. Het licht- en schaduwenspel van de ochtend was verdwenen.
Maar meer nog, omdat er door het latere uur inmiddels honderden mensen liepen, waar we 's ochtends met een handvol mensen liepen, die je een deel van de tijd niet eens zag! Het leek wel de boulevard van Scheveningen! (Eigenlijk meer een zomerse zondagmiddag in de Gorges du Verdon, waar iedereen probeert in het blauwgroene water wat verkoeling te vinden).
Ik heb een paar foto's voor het contrast met de ochtend, maar voor ons was het de wandeling heen die we ons blijvend zullen herinneren....

Morgen gaan we een andere hike doen. 

Groet, J&E