Dag 2 en 3 - De camper

'S Morgens zaten we om 8 uur aan het ontbijt. En werkelijk, we hebben het gezien; een amerikaans echtpaar dat ontbeet met patat! 

Omdat het ons de vorige dag niet was gelukt om contact te krijgen met de verhuurder van de camper zijn we om 9 uur maar met de taxi die kant opgegaan. Bleek dat die verhuurmevrouw net nadat wij weg waren naar het hotel had gebeld dat de camper pas om half 2 op konden halen. We hebben wat informatie boekjes meegenomen naar de McDonalds en daar koffie gedronken en wat door het plaatsje gelopen. Toen we rond half 12 terugkwamen was de camper klaar. We kregen een rondleiding in en om de camper en toen konden we op pad. We wilden wel maar het ging nog niet zo eenvoudig. Best lastig als je nog nooit in een automaat hebt gereden. 

Uiteindelijk waren op weg naar de Walmart om eten en drinken in te slaan voor een aantal dagen. We zijn wel anderhalf uur in de supermarkt geweest. Wat een gigantische winkel. Uiteindelijk hadden we de kar vol en konden we naar de kassa waar een mevrouw alles scande en in plastic tasjes stopte voor ons. Ondertussen werd er vriendelijk gevraagd hoe het met ons was en waar we vandaan kwamen.

Toen weer met de camper op pad. We hadden bedacht dat we naar Estes Park wilden, een nationaal park. Daar zijn we ook gekomen maar toen moesten we nog op zoek naar een plek om te overnachten. Dat bleek dus niet zo eenvoudig want bijna alle campings waren nog gesloten. Half mei is een mooie periode om een camping te openen, vinden ze. Uiteindelijk werden we naar een camping verwezen in het nationale park. Die was inderdaad geopend. Alleen jammer dat er geen stroom en water was. Het was best koud 's avonds dus wel lagen er mooi op tijd in. 'S Nachts is het gaan sneeuwen. Toen het licht werd bleek dat er een heel pak lag. En koud! 

Na ons ontbijt zijn we maar een stukje gaan lopen om warm te worden. Gelukkig spraken we 2 parkwachters die ons vertelden dat we inderdaad geen stroom konden krijgen en dat het  -12 graden was. We konden maar beter weer richting Estes Park, dat lag lager en daar zou het minder koud zijn. 

Zo gezegd zo gedaan. Gelukkig was het bezoekerscentrum geopend en daar was het heel lekker warm. Bij Starbucks ook trouwens. Bij het bezoekerscentrum hadden ze ook wifi dus konden we even appen met het thuisfront en Bente. Ook konden we daar kijken waar wel een camping open was. We hadden er 2 gevonden dus weer op pad naar de camping die het dichts bij was, dachten we. Dat was dus niet zo. Maar dat gaf niets want we reden door het zo'n mooie omgeving. Het was net ponypark Slagharen! Jammer dat die camping dicht was op zondag. Bleek dat we langs die andere camping waren gereden die wel open was dus maar weer terug.

Daar aangekomen moesten we eerst naar het kantoortje. Dat bleek de woning van de eigenaar te zijn. Moeders lag met griep op de bank maar belde haar man om ons wegwijs te maken. In dat huisje was het net begin 1800. Een houtkachel en een gasfornuis op hout. Echt een little house op de prairie. 

Gelukkig konden we de verwarming aanzetten op opwarmen. We konden de tank ook vullen met water. Alleen kwam er geen water uit de kraan. Maar even wachten en dan weer proberen. Nog geen water! Dan meer weer de kou in om aan de buitenkant te kijken wat er mis was. Waarschijnlijk zat er heel veel lucht in de watertank want toen we weer water bij vulden kon er nog heel veel bij. Maar weer naar binnen om te kijken of er nu water uit de kraan kwam. Weer niets! Ben kijkt naar buiten en ziet dat er wel heel veel water uit de zijkant van de camper kwam. Bleek dat er een schroef ergens uit was die het water tegen moet houden. Toen de schroef er in zat kwam er eindelijk water uit de kraan; warm en koud!

De rest van de dat heerlijk opgewarmd, eten gemaakt en vroeg onder de wol.