Yosemite en Sequoia

Getypt woensdag 16 april:
Maandag ochtend gebeld met Cruise America, we konden de camper pas s middags ophalen. Dus eerst SAN Francisco weer in.n lekker bakkie bij de Starbucks gehaald en nog op de pier gekeken. Erben wilde graag Fish & chips eten; ze vonden t heerlijk! Daarna koffers weer ophalen in t hotel en met de taxi naar de camperverhuur, zo'n uurtje rijden. Daar nog 'n poos wachten, dus t was bijna 6 uur voor we konden rijden. We hadden besloten om toch eerst 'n stukje van Highway 1 mee te pikken, ipv direct naar Yosemite park te rijden. Dus via San Jose en Sillicon Valley richting Santa Cruz. Maar 'n camping vinden was nog niet zo makkelijk. T werd donker en we hadden nog niets. Uiteindelijk kwamen we op een trailer park terecht,daar was gelukkig nog n plekkie vrij. Gewoon n soort woonwagen kampje, waar je ook voor 1 nacht terecht kon. We waren er heel blij mee en hebben heerlijk geslapen!

Dinsdagochtend eerst naar t strand. Het was prachtig daar, maar de zon scheen nog niet, dus dan lijkt t wat grijs. Daarna n stuk Highway 1 gereden, langs Montery (bekend van het eerste popfestival) en Carmel. Op n gegeven moment rijd je vlak langs de oceaan, prachtig! Bij een mooie Cliff zijn we gestopt om foto's te maken; de kinderen klommen over de rotsen, het was heel mooi. Daarna weer n stukkie terug en toen n hele mooie route genomen richting Yosemite Park; langs Los Banos en Madera naar Coursegold. We kwamen langs heel veel fruitbedrijven; aardbeien, noten druiven,artisjokken, van alles. Overal zijn waterputten geslagen om te irrigeren. Het is hier nog steeds heel droog. Op sommige plekken reden we over bruggen waaronder al heel lang geen water meer stroomde. Vlakbij Coursegold was een camping, en hier was gelukkig genoeg ruimte. Er was ook n zwembad, dus meteen met de kinderen n frisse duik genomen. En het was heerlijk warm weer! Zo is t bij ons op n mooie zomerdag, maar dat is hier heel gewoon. Hoe warm zal t hier in de zomer wel niet zijn? Na t eten de was gedaan in de wasserette en toen waren we zo moe, dat we snel gingen slapen. 

Getypt donderdag 17 april:
Woensdag om 6 uur al door Derrik gewekt, want die had in zijn broek geplast (krijg je van die grote Amerikaanse glazen). Daarna nog tot 9 uur geslapen, we zijn nog steeds moe van de reis. Lekker buiten zitten ontbijten en daarna op naar Yosemite park. In the Pioneer village kon je zien hoe de eerste mensen in Yosemite leefden. Dit waren vnl. kunstenaars die er voor gestreden hebben dat het een Nationaal park werd. Op n picknickbankje bij de rivier lekker geluncht. Daarna naar Yosemite Village, dat was nog n lange tocht over bochtige weggetjes door de prachtige bergen. Met de shuttlebus n rondje gemaakt door Yosemite village; n museum bekeken, een film gezien, n museum over de oorspronkelijke bewoners, de indianen en de mooie watervallen gezien. Bij de Yosemite falls moesten de kinderen natuurlijk over de stenen klauteren om zo dicht mogelijk bij de watervallen te komen. Op n gegeven moment was Derrik zoek, dat was even spannend. Bleek dat hij alvast terug was gegaan (op t moment dat Harry foto's maakte), en achter een grote steen zat te spelen, wat n opluchting! Met de shuttle bus terug naar de camper en weer n lange terugreis door de bergen. Omdat t al weer laat was snel boodschappen gehaald en voor deze keer naar de Mac. We gingen terug naar dezelfde camping als gisteren. Maar t was al donker toen we aankwamen en we konden niet meer inchecken. Ons plekkie was nog vrij, dus we hebben de camper daar weer geparkeerd. De volgende dag aangemeld en betaald, was geen probleem!

Donderdag 17 april:
Tot ongeveer half 8 geslapen en nu voelden we ons wel uitgeslapen. Na n heerlijke douche op de camping en n lekker ontbijt (eindelijk lekker brood gevonden), mooi op tijd op pad gegaan. Op weg naar Sequoia national Park. We hoefden alleen maar de 180 te volgen, dus dat kon niet fout gaan. Bij de enige kronkel in de weg even niet opletten, en voor je t weet zit je in de middel of nowhere. Prachtige sinaasappelbomen en andere fruitbomen, dat wel. Maar voor we weer op de goede weg zaten waren we een uur verder. In het park aangekomen ook nog een uur over prachtige bergweggetjes gereden (Harry had hier graag met de motor rondgereden). En eindelijk kwamen we bij de General Sherman Tree aan. Dit is de grootste boom ter wereld. En er stonden nog meer van die joekels. Het was prachtig, natuurlijk veel fotomomentjes, dus zeer de moeite waard. Maar toen moesten we weer van de berg af. Het werd afgeraden om met zo' n lang voertuig (30 feet), die weg te nemen, maar we wilden niet dezelfde route terug. Dus dat betekende heel wat spannende bochtjes, waardoor uiteindelijk Melanie en Erben misselijk werden. Met z'n tweeën op de voorbak gezet en toen ging het weer goed. We kwamen veilig beneden en reden door naar Visalia. Op de camping daar was nog plek zat, alleen het zwembad was nog niet open. Eindelijk tijd om eens zelf een maaltijd te maken, en heerlijk buiten gegeten. Het is nu half 9 's avonds en we zitten nog buiten met een echt vakantiegevoel. Adios!