Rondje Arizona (en een stukje Mexico)
Door B. Hof - 27-04-2014 08:37Dinsdag 22 april:
De vriendjes van de jongens stonden al op ze te wachten, maar ze
sliepen nog. Maar al gauw waren ze in het park te spelen. Na de
koffie de RV afgekoppeld van de stroom, water en riool. Op naar de
Grand Canyon. Na een klein uurtje bij het visitors center
geparkeerd en op korte afstand was al een geweldig uitzicht punt.
Met een shuttle bus kun je naar vele mooie plekken langs de south
rim. De chauffeur was de grappigste thuis was constant aan het
praten over van alles en nog wat. Het hoogste punt was de yaki
point waar het bijna 1500 m hoger is dan de Colorado rivier. De
overkant 15 km verder op. Dus de jongens gingen al gauw steentjes
gooien bij de afgrond en Barbera had het niet meer en stond
doodsangsten uit. Maar het blijft een onvoorstelbaar mooi uitzicht.
Terugweg nog de Williams gereden het laatste stadje van de route 66
die door de i40 werd ontsloten. Veel eet tenten en shops in oude
stijl dus zonder de MC donalds en wallmarts. Na het zwemmen in het
erg goede indoor pool zijn we daar gaan eten. Het steakhouse zat
vol maar er was nog plaats in de italian bistro. Zelfs Erben at
zijn bord leeg, zulke lekkere hand made wood fire pizza's hebben ze
daar. Daarna nog langs de Longhorn Saloon. Maar daar zijn kids niet
toegestaan, dus tijdens de monopoly (gekocht bij de Grand Canyon)
in de camper biertjes genomen. Een foto gemaakt van het bordspel
zodat er morgen verder gespeeld kan worden.
Woensdag 23 april:
Na een frisse nacht redelijk op tijd opgestaan en na het ontbijt
rustig ingepakt om te vertrekken. Eerst nog een foto met Erben,
Derrik, Dan en Kay. Zij komen uit Mesa ( oost Phoenix ) en laten we
nou net daar heen gaan. Naar Apache Junction om precies te zijn. Na
een rit over zeer goede wegen en langs een ruig landschap met a
whole lot of nothing. Daar aangekomen, kan de korte broek weer aan.
Zelf een plekkie op de camping uitgekozen en de boel verkend.
Aangezien het nog vroeg in de middag was zijn we eerst nog een stuk
over The Apache Trail gereden langs de Superstition Mountain waar
een klein museum was met de western gebouwen en ook een chapel die
in westerns gebruikt zijn. Vele soorten prikkeldraad en gereedschap
van oude ambachten was daar te zien zonder commerciële shops er
omheen. Het landschap is ruig met meters hoge cactussen terwijl
Phoenix vlak is en behoorlijk netjes er uit ziet. Op de camping
gingen de kinderen lekker zwemmen en Barbera de was doen. Na het
eten nog een rondje in het donker gelopen waar we nog een kleine
slang en wat konijnen voorbij zagen komen. Het wordt hier veel
eerder donker zo rond half acht. Maar om 22:00 is het nog steeds
lekker buiten. Monopoly is gewonnen door Melanie.
Donderdag 24 april:
Lekker geslapen tot 8 uur; het was gelukkig niet zo koud als
gisternacht. Op weg naar Tucson, Arizona, maar dan via een
toeristische route; nog een stukje van de Apache trail. Weer langs
prachtige bergpartijen en ontelbare cactussen gereden, het is hier
echt prachtig! Ineens komen we langs een kopermijn, dus even
gestopt. Er is een Visitors center en alles wordt uitgelegd op
borden, heel netjes. Je kijkt in een diepe vallei waar gigantische
machines de delfstoffen winnen, heel bijzonder! Weer een stuk
verder zag Harry een bord van Atmosphere 2. Het zegt mij niets,
maar de University of Arizona heeft daar een heel wetenschappelijk
centum in de bergen gebouwd. We hebben maar geen rondleiding
gedaan, daar waren de kinderen wat te druk voor, maar het was wel
bijzonder. Harry kent nog een techneut in Oracle, waar we langs
reden. Maar die konden we helaas niet bereiken. Verder dan maar
naar de camping in Tucson, die heet Lazy Days. En zo voelen we ons
nu ook en gaan niet verder naar het verleden in Tombstone met Wyatt
Earp en Doc Holliday. We hebben lekker in het zwembad gelegen, en
zitten nu aan een biertje. Er is zelfs een restaurant hier waar we
zo gaan eten, dus we doen nog maar even rustig aan. Morgen willen
we naar San Diego rijden, een trip van zo'n 6 uur.
Vrijdag 25 april:
Uiteindelijk hebben we gisteravond besloten om toch niet in een
keer naar San Diego te rijden, maar in Yuma te overnachten. Dan
kunnen we 's ochtends nog wat van Tucson zien. Eerst reden we langs
Old Tucson, een filmstudio waar vroeger veel oude Westerns zijn
gemaakt. Maar daar zijn we niet naar binnen gegaan, want we gingen
naar het Sonora Desert Museum. Eigenlijk een kruising tussen De
Oude Aarde en een kleine dierentuin en een botanische tuin. Je liep
gewoon tussen de koyotes, bobkatten, ratelslangen, Tarantula's,
vleermuizen; allemaal dieren die in de woestijn voorkomen.
Ondertussen vertelden oudere vrijwilligers van het museum mooie
verhalen over de dieren. Echt een aanrader, ook heel leuk voor de
kinderen; in een boekje konden ze stempels van dierensporen zetten.
Rond de middag hadden we het wel gezien en toen op naar Yuma (dat
ligt ongeveer halverwege Tucson en San Diego, op de grens van
Arizona, Californië en Mexico). Onderweg eerst nog heel veel
cactussen gezien, later werd het landschap vlakker en groener (waar
water was). Ook hele grote farms gezien met duizenden koeien. In
Yuma aangekomen waren we de routebeschrijving van de camping kwijt.
Eerst maar naar de Tourist Information, die op het punt stond te
sluiten. Maar de aardige meneer daar wilde ons toch wel helpen. Op
de parkeerplek van het casino, net over de Colorado river kon je
volgens hem gratis overnachten. Maar dat voelde toch niet goed.
Eerst maar een hapje eten in het historisch centrum; in een oud
treinstel dat aan het restaurant zat gebouwd zaten we te eten,
eenvoudig maar lekker! Weer terug bij de camper was het harder gaan
waaien, dus we hebben een RV park opgezocht en gevonden. De harde
wind was een soort Desert storm geworden; we zijn de camper niet
meer uit geweest. Nog een spelletje 31-en en toen maar proberen te
slapen in die harde wind.
Zaterdag 26 april:
De wind was 's nachts even gaan liggen, maar ging 's ochtends weer
tekeer. En het is zo droog in deze regio, dat al het zand begint te
stuiven. Na het eten snel op weg gegaan. De storm werd steeds erger
en we hadden tegenwind, dus het ging niet zo snel. We kwamen langs
een duinen gebied (zonder zee), en Harry en Melanie hebben foto's
gemaakt. Het was net als bij ons in de winter met een sneeuwstorm;
het zand had op een viaduct al een duintje gevormd, heel apart! Na
een tijdje reden we weer door berggebieden met veel rotsen, en
daarna werden de bergen groener. Toen begon het ook te regenen, of
we reden door een wolk en het werd steeds kouder. En toen opeens
waren we in San Diego! De camping werd gevonden en verkend door de
kids; hij is goedgekeurd en ze willen wel 3 nachtjes blijven! Laten
we het eerst maar op 2 nachtjes houden. En toen moest San Diego
verkend worden, wat zullen we eerst doen? Ok, eerst naar Mexico,
Tijuana is vlakbij. Daar aangekomen zouden we te voet de grens
over, maar we konden niet zo snel een parkeerplaats vinden. Ach,
waarom rijden we niet gewoon de grens over? De heen reis moesten we
even aan de kant en de camper werd gecontroleerd, geen probleem!
Dus toen waren we in Mexico. Wat nu? We zijn naar het strand van
Tijuana gereden en hebben daar even rondgelopen. Je rijdt langs de
grens met hoge hekken die tot in zee doorlopen. We waren wel in een
goede wijk, maar je zag ook de armoe. We reden achter een pick-up
die allerlei huisraad vervoerde. Ineens lag de ijskast op straat en
een andere auto reed er tegenaan, wij hadden gelukkig geen last. Er
waren gezellige tentjes bij het strand en live muziek. Het zag er
gezellig uit. Maar we wilden ook weer snel terug naar de camper,
want je vertrouwt het niet helemaal. Eerst nog wat armbandjes
gekocht van een Mexicaans vrouwtje. En toen maar weer terug. Dat
ging helaas niet zo snel! We werden bij de grens onthaald door
honderden verkopers die met koopwaar en voedsel tussen de wachtende
auto's doorliepen. Dit was niet leuk meer, maar wel een ervaring.
Eindelijk waren we aan de beurt. Aardige douane meneer die vroeg of
we iets aan te geven hadden. Nee, natuurlijk niet. Ook geen eieren
of worstjes? Nee hoor. Of hij even binnen mocht kijken? Ja
natuurlijk! En wat vond hij in de koelkast? 2 eieren en een pakje
worstjes, dat hadden we niet gezegd! Enfin, we moesten in een
volgende rij gaan staan en zouden wel een boete van 300 dollar
kunnen krijgen. Ja maar meneer, dat wisten wij niet! Dan hadden we
de regeltjes moeten lezen voor we de grens over gingen.
Uiteindelijk moesten we de 2 eieren, plakjes ham en kalkoen, 1
appel en een zak aardappelen inleveren. Ik had geluk, want mijn in
Arizona gekochte cactus zat nog verpakt in zijn doosje, dus die
mocht ik houden. En we kregen geen boete! 2 uur later dus eindelijk
over de grens. Ondertussen hadden we alweer honger gekregen. Eerst
nog naar een van de grootste vliegdekschepen ter wereld gekeken,
die in de haven lag; de USS Midway. Daarna een eettentje gezocht.
Het was druk in de stad en moeilijk een parkeerplaats voor de RV te
vinden. Maar gelukkig bij de Target was plaats, zodat we meteen
boodschappen konden halen. Want ja, wat moet je zonder kalkoen en
eieren!