death valley

....... bijna klaar  met een bericht, accu leeg, weg bericht, me t leplazures zitte tikken in die hitte. Maar goed dat roomservice geen hamer heeft. Weer opnieuw wel 2 dgn verder

28 mei; hw 359 loopt dwars door n hele brede vlakte weerszijde begrensd door n bergketen, recht besneeuwde toppen en flanken, links grillig kaal rotsmassief. Ergens in een van de heel weinige plaatsje aan de weg koffie, zo,n grote mok tot de nek vol bruine koffie. Goeije af en toe is ie wat dun maar meestal prima en ben je halverwege die plons komme ze bijvulle. Weer dorre vlaktes vol vaalgroene struiken als grote pollen. Af en toe wat weiland maar dan ook loeigrote percelen, many acres.  Afslag hw 190 naar nat park death valley. Passeren een heel groot meer met zoutwinning. Door de prairie, zo noemen wij het maar, met ineens overal van soort grote yuka,s.  De weg is zowat een rechte lijn door de vlakte maar als het bord slingerbochten aangeeft en flink gaan dalen wordt het heel anders. Wauw, ja alweer, kijken in de verte in de diepte op het witte zout en zand van een heel grote binnenzee. Gaan snel naar beneden maar de temp stijgt des te harder. Hoe mooi het voor ons kan ik niet weergeven helaas. Maar andere zullen het maar saai vinden zo vlak, kaal dor. Voor ons kaasje wat een grillige natuur die toch steeds weer veranderd, de kleuren, de rotsformaties, grote keien zomaar ergens. Komen tot op de zeespiegel, stappen even uit, gordenoor zo heet nog nooit gehad, 108 fahrenheit, hete wind. Hoef mijn neusharen voorlopig niet meer te trimmen. eindeloos blijft maar doorgaan de temp. Inens doemd voor ons groene strook op. Als een oase ligt furnace creek ranch daar. Gelukkig besproken, vol alleen op t veld voor de tentjes is nog plaats, staan er toch 2. Keurig verblijf met de airco opvol gas. Eten even bijkomen, smeren, water mee en we rijden naar badwater bassin. Hier kun je vanaf de weg op het zout lopen, grote grauwe keiharde vlakte. Zonder de zoutrichels helaas. Volgen een smalle weg artist,s drive, de steenformaties hebben prachtige kleuren, rood, oranje, groen, roestbruin, te mooi om op te noemen. En het is al 113 fahrenheit.  Loop een stuk een pad op omhoog, net als bij ijle lucht kortademig en snoeiheet door je neusgaten, mis de haartjes nu al. Zweten niet veel, is al verdampt voor t verlaten porien. Sensatie, wat een beleving. Als we gaan eten geeft de temp meter 129 aan gordenoor dat is 53 voor thuis. En binnen zitten ze een wedstrijd ijshockeye kijke, t moet nie gekker worre. Echt waar hoor. De harde wind  die maakt het straf.  N hotpool was heet maar daar kon je uitstappen nu een moet je erin blijven of een heel heel eind rijden. We genieten met volle teugen,  een geweldige ervaring.