naar zion

Meteen maar de volgende, zit heerlijk op een balkon in de schommelstoel, heerlijk zacht, de krekels met hun orkest.

29 mei; reisdag naar zion. Het is nog snikheet om 06:30 u de koffer in de auto kiepen. Gelukkig minder wind. Maar 108 is het toch alweer. Ben ik nog vergeten maar we zitten een heel eind onder de zeespiegel, weet niet meer hoeveel feet maar 10 tallen meters. Goeije 40 mijl nog door death valley, gestaag omhoog, wordt kouder, 102 fahrenheit. Krijgen een kaarsrechte weg zeker 45 km zonder bocht naar de hw richtig las vegas. En het blijft een lang lint van asfalt door de middle of nowhere, zeker niet saai. Las vegas is een hele grote stad, tot onzer verbazing, komen er goed doorheen. Koffiekoek bij een benzinestation, zomaar ergens in de verlatenheid op een kruispunt.lijkt wel een groot plein met wat gebouwen. Het landschap verandert in bergachtig gebied van rode steenformatie, tafelbergen, kloven. De koikeboys en hinejanen hebben hier in hinderlagen gelegen. Dieprode kleuren van het gesteente maar ook hel witgeel, in allerlei vormen. Springdale is ons eindstation voor 2 nachten. Morgen gaan we het park in. Spot net nog 2 herten, muledeers, veel kolibries maar die zijn te snel voor de foto. Het is ook hier ook heet, over de 30 gr maar och dat valt  na gister.

30 mei; met shuttlebus door de kloof van zion nat park. Prima geregeld om de 5 min een bus die je naar mooie plekken in het park brengt. Het is de kloof die door rivier virgin is gevormd. Hoge steile rotswanden rood van kleur zijn er uitgesleten. Niet storend druk. Gaan naar t eindpunt en vandaar terug met telkens uitstappen op de aangegeven punten. Korte wandelingen naar bijzondere plekken, zeer de moeite waard. De hoge rode wanden dreigend de blauwe hemel in torend. Zien heel hoog de arenden boven angels landing. Kolonisten, de mormonen zijn hier gekomen en hebben de namen gegeven, isaac abraham en nog eeentje staan er ook, grote pilaren uitgesleten gesteente. Die imposante haast dreigende rotswanden, soms wel 600 mtr hoog, zijn indrukwekkend. Zonsondergang geeft de bergen een nog diepere kleur, een feest voor fotografen. Net nog even achter het hotel een pad gevolgt, een muledeer loopt te grazen. Loop iets naar beneden naar een soort natuurlijke vijver, hoor en zie iets zwarts wegschieten, loop langzaam  stukje door en sta ineens tegenover een soort wasbeer. Sta peerplex, ik verschiet en het dier ook, die plonst met flinke sprongen het water in en weg. heel goed gezien helaas geen foto.