It's Bison time

Na een koud nachtje, het condenswater stond aan de binnekant van de road beer, zijn we na het nuttigen van weer een heerlijk ontbijt op pad gegaan. Vandaag is het geyserdag en hopelijk ook beesten, en in het bijzonder, bizon dag.

Vanuit de camping zijn we over de Fishing bridge gereden. Vanaf de brug hadden we een prachtig uitzicht op het Yellowstone meer en de prachtig besneeuwde bergen. Onze eerste stop was "Mud vulcano", even de RV in een van de schaarse  parkeerplekken gemanoevreerd en daarna hebben we lekker gewandeld langs diverse uitingen van het Yellowstone vulkanisme: de pruttelende modderpoel, stoomgeiser, watergeiser ed. Prachtig om te zien. Omdat het niet heel warm was hing er boven de diverse poeltjes een nevel met een niet te beschrijven zwavellucht, nee voor ons de eerste jaren geen jeugdpuistjes meer.

Na uitgehoest te zijn , zijn we verder gereden via de south rim naar de upper fall van de Yellowstone rivier. Via een prachtig wandelpad kon je naar een uitzichtpunt lopen waar je een prachtig uitzicht zou moeten hebben op de waterval. Uiteraard werd er flink gewaarschuwd hoe ver het wel niet was, dat je voldoende  drinken mee moest nemen etc. Natuurlijk stond er om de 100 m een EHBO post, blaren prikken etc. , maar we zijn ongeschonden de mijl doorgekomen. Het uitzicht was fantastisch, wat een hoevelheid water werd er afgevoerd. Op de teruweg kwamen we nog een sympatieke marmotten familie tegen. Zo, de eerste dieren van de big five waren gespot.

Daarna zijn we verder gereden naar het Noris geyser bassin. Hier hebben we een flinke wandeling gemaakt langs prachtig gekleurde poeltjes, en geisers, waaronder de stoomboot geiser. Geen tijd voor een Pietendiscussie en op naar de volgende bezienswaardigheid, het lower geyser bassin. Ook hier hebben we genoten van prachtig gekleurde poeltjes zoals de fountain paint pot. En ja hoor onderweg hebben we een paar bizons gezien, prachtig gezicht, knabbelend aan het verse groen. Het leek wel lente, overal bloeiden struikes, en sommigen liepen net uit. 

Hierna zijn we naar de grand prismatic gereden. Dit was duidelijk van het hoogste toeristische niveau, want de concentratie Japanners was enorm. Daarnaast waaide het hard, overal vlogen de Japanse hoedjes, Canons, Nikons al dan niet voorzien van enorme lenzen, je om de oren. Dit alles in een nevel van waterdamp en H2S, een waar inferno. Ondanks alles genoten van de schitterende kleuren. Het was zeer de moeite waard. 

Dan vlug ons een weg door de bovenmodale Japanners gebaand, want we moesten naar de Old Faithful, de beroemdste geiser van Yellowstone. Maar helaas we belandden in een file. De veroorzakers een enorme kudde viervoeters. Behalve dat ze geen haast hadden, veroorzaakten deze vegetariers een ware zwijnenbende op de weg.  Na een uurtje waren de de beste beestjes genegen om naar de kant te gaan. Aangekomen bij de Old Faithful bleek de oude dame net haar hoogtepunt te hebben bereikt, jammer nu moesten we ruim 80 min. wachten voordat ze weer zover was, zo gaat dat op vergevorderde leeftijd tenslotte.

Ondertussen hebben we de tijd gedood in een staurant, waar de lokale chefkok klaarstond om nog iets heerlijk voor de late toerist te breiden. Ineke dacht nachos's te hebben besteld, waarna de hulpvaardige cuisinier een schep soep meende temoeten  gaan opdienen. Na wat moezame discusie werd. Boodschap alsnog berpen en werd een greep uit een zak nacho's gedaan en met een gul gebaar er wat kaas overheen gegooid. Het hele spul verdween vervolgens in de magnetron en kwam er nog sneller weer uit. Kortom smullen geblazen, echt iets voor 24 kitchen. In het halfduister hebben we toch nog even de geiser zien spuiten, toch wel weer prachtig. Via de Craig pas weer terug, er lag nog fors sneeuw op de pas, langs het Yellowstone meer terug naar de camping.