Een mooie tocht met de Zonnebloem

Na een heerlijke nacht werden we om een uur of tien wakker. Ff lekker douchen endaarna  een uitgebreide bruch met eitje, warme pancakes, met syrup jawel. Daarna zijn we op pad gegaan naar het park. Bij de ranger weer een foldertje voor de verzameling geoogst en vervolgens langs het mooie Lake Mac Donald (zonder farm) verder het park in. Een aardige weg langs een riviertje met de nodige watervalletjes. Het was echter bijna onmogelijk om ergens te stoppen. De parkeerplaatsen waren schaars en meestal volledig bezet door personenauto's.

Voor onze 30 voeter was er maar weinig plek. Na een eindje karren mochten we niet meer verder i.v.m. het  sneeuw ruimen. Grote RV's mochten er sowieso nooit verder. Dus hadden ze een mooie retour route gemaakt, helaas volgeplempt met auto's. Het was werkelijk millimeter werk om de Beer er schadevrij uit te krijgen.

Een stukje terug gereden naar de Mc Donald lodge (niet van de bekende keten overigens). Hier konden we royaal parkeren bij en prachtihe op een Zwitsers chalet geente uitspanning. De gemiddelde leeftijd van de hotelgasten moet tegen de 90 hebben gezeten, dus wij senioren voelden ons er prima thuis. Voor de lodge lag een boot van de lokale Zonnebloem. Bij gebrek aan verdere mogelijkheden zijn we aan boord gegaan en hebben tussen niet bepaald leeftijdgenoten een tochtje over het meer gemaakt. Echter niet na minstens 5 min. alle veiligheidsinstructies te hebben moet doorstaan. De verwachting was dan ook minstens een fat achtige toer met grote kans op omslaan, te pletter slaan, golven van meters hoog ed.

Maar nee hoor deze, eveneens bejaarde, rondvaartboot kachelde in tempo doeloe overr een bijna spegelglad meer. Wat dan weer wel leuk was dat een jeugdige rangeres een spraakwaterval bleekte zijn, waar Chantal een zwijgzaam type bij is.

Zij wist in een monologg van bijna een uur van alles te vertellen over de geschiedenis en het leven van Glacier park. Toch best wel weer leuk.

na een uurtje dobberen zijn we nog even voor de lodge in het zonnetje gaan zitten met een glaasje rood nat, behalve voor de chauffeur. Jammer genoeg waren alle schommelstoelen bezet. Daarna zijn we weer terug gereden naar een andere weg door het park. Deze weg bleek van niets naar nergens te gaan en dus besloten we maar om te keren. Dit mede gestimuleerd door een hardnekkig oranje benzinepompje op het dashboard. Aangezien we in het vleden opgedane ervaring met een dalende stemming in de RV, niet wilden herbeleven zijn we rap uit het park richting gasstation gekacheld om er voor een schrikbarende hoeveelheid aan benzine in te gooien.

Daarna weer naar de camping om lekker te BBQ'en. Onder een prachtig zakkend zonnetje en nagenoeg winstil tussen de bergen een prima afsluiting van toch nog een prachtige dag, oh nee straks nog even een wijntje. Morgen richting Spokane.