Dag 5: Yosemite.

Heerlijk geslapen en wat rondgelopen over de camping en bij het meer. De stroomkabel  los gekoppeld en rijden maar. Op naar Yosemite. Langs geweldig mooie plekjes rijden we met de camper en stoppen regelmatig voor nog een foto. Onderweg staat er voor een brandweerkazerne en brandweerwagen te glimmen in de zon. Veel chroom en een mooie rode kleur doet ons besluiten om even te stoppen. Marion maakt een praatje met een van de mannen en vraagt of ze iets mag kopen voor een vriend van ons die in Rozenburg al 30 jaar of langer dient bij de vrijwilligers. Uiteindelijk weet hij ergens uit de wagen een sticker van hun embleem te pakken die wij van hem krijgen. Eef die nemen we voor je mee. Hij vertelde dat er vorig jaar een grote bosbrand was geweest die de op 3 na grootste uit de geschiedenis van Californie  was en waarbij een brandweervrouw het leven heeft gelaten. Al snel werd ons duidelijk wat hij bedoelde, kilometers lang stonden er verbrande bomen langs de weg en ver daarbuiten. Een zeer triest gezicht zoveel natuur naar de knoppen en dat allemaal doordat iemand dit bewust of onbewust had aangestoken. Uiteindelijk komen we aan in Yosemite. Mijn op Marktplaats aangeschafte Parkenpas wordt door de dame goedgekeurd. Ons eerste doel is Yosemite valley. Daar aangekomen maken we met een pendelbus een ronde en stappen op verschillende plaatsen uit om naar bv een waterval of meer te lopen. Als je hier rondloopt ben je sprakeloos door al het moois dat door de natuur gevormd is. Daarna hebben we de Tioga-route gereden, wat is dit geweldig zo verschrikkelijk mooi. We hebben zelfs nog in de sneeuw gestaan. Aan het eind van deze route verlaten we het park om even later op onze gereserveerde camping aan te komen. Eenvoudig maar voor de rest prima. Omdat we morgen rond de 400 km moeten afleggen naar Sequoia national park nog even opfrissen en naar bed. Helaas liep dat even anders. Toen ik het toiletgebouw wilde verlaten ging de deur niet meer open. Lange tijd heb ik staan bonken en rammelen met de deur. Na een klein half uurtje kwam er dan eindelijk iemand op het gebonk af. Na wat mislukte pogingen om vanaf de buitenzijde de deur te openen is hij hulp gaan halen. De eigenaar pakte het grootser aan, gewapend met breekijzer en hamer werd uiteindelijk de deur geopend. Terug in de camper had Marion mij niet echt gemist ze dacht dat ik ergens stond te lullen.  Na de ratelslangen van gisteren wordt hier gewaarschuwd voor beren. Nou ja we gaan maar gewoon slapen in een camper die staat te schudden door de harde wind. Welterusten en tot morgen.