Dag 15: Antilope Canyon

vanmorgen eerst naar de Indianen om een plekje bij de groep van 12:00hr te bemachtigen. Dan staat de zon hoog en is de lichtinval het mooist. Eerst parkeren 16 dollar en daarna bespreken. 2 x 40 dollar. Omdat we nog enkele uren over hadden zijn we naar Horse shoe bend gereden. Je ziet hier, uiteraard na een pittige wandeling in de brandende zon, een paardenvoet in Colorado rivier. Heel mooi om na plaatjes hem nu ook in het echt te zien. Daarna nog in wat winkeltje gekeken, een ervan verkocht munitie voor een Magnum 22 en zoals het briefje vermelde moest je er snel bij zijn anders waren ze op. Als iemand van jullie nog nodig heeft dan horen we het wel. Het was langzaamaan tijd om naar de Indianen te gaan voor de excursie. We werden met 12 man opgeladen achterop een pick-up en rijden maar. Je moest je echt goed vasthouden. Over een zeer hobbelig zandpad reed onze gids, een meisje van een jaar of 22, als een volleerd formule 1 coureur. Nadat we uitgestapt waren op de plaats van bestemming en iedereen zijn nieren weer op de juiste plaats had gekregen gingen we de canyon in. Zet allemaal je camera op iso 800 en bewolkt zei ze. Nadat iedereen door haar was geholpen ging de tocht van start. We liepen door smalle gangen uitgesleten door water met hier en daar lichtinval van het zonlicht. Ze wist precies waar en hoe je foto's moest nemen en ging heel handig om met telefoons en fototoestellen. Het was af en toe erg druk in de gangen als je groepen tegen kwam die weer terug liepen. Uiteindelijk was het weer een schitterende belevenis en hebben we er een paar prachtige foto's aan over gehouden. Al moet ik zeggen dat Marion op haar samsummetje mooiere foto's heeft dan ik. Zal zeker aan mij liggen. De terugweg was weer hetzelfde als de heenweg dus nieren, darmen, en overige ingewanden wisselden regelmatig van plaats. Het is een komen en gaan en dan te bedenken dat de prijs 8 dollar pp intree is en daarna 40 dollar pp voor de bezichtiging. Ik schat dat er op de toer van 12:00hr al 200 personen waren en dat meerdere malen per dag. De eigenaresse is een dame van 80 jaar die in de zeventige jaren het stuk grond kocht voor haar koeien, het was een gouden greep van mevrouw. Ze moet multi miljonair zijn en elke dag komt er weer een flink bedrag bij. Maar goed het was het meer dan waard dus niet zeuren. hierna zijn we naar de dam wezen kijken. deze wekt stroom op met water vanuit Lake Powell en stroomt de Colorado-rivier in. Weer enkele foto's verder zijn we  verder gereden naar Lake Powell. Omdat we op het strand enkele campers zagen staan zijn wij ook doorgereden over half zand en grind paden tot vlak op het strand. Onze eerste vakantiedag op het strand, dat is weleens anders geweest. We hebben in het meer gezwommen bij Lone Rock, toepasselijk gekozen door een enkele rots midden in het meer. Achter ons hoorden we het rommelen in de lucht en kwamen zwarte wolken snel dichterbij. Niemand maakte aanstalte om te vertrekken maar wij vertrouwde het niet. De zwarte wolken dreven over en het leek loos alarm echter stak er uit het niets een zandstorm op. De bekende bosjes uit de cowboyfilms vlogen links en rechts langs de camper heen. Mensen haaste zich van het strand. De Rock en de overige campers waren door het opwaaide zand niet meer te zien. Een gezinnetje dat veel te laat had gereageerd op het weer liep met alles wat ze konden redden naar hun wagen. Rechts van ons probeerde mensen hun partytent nog te redden. Onder het genot van een colaatje zero konden wij dit  vanuit de camper goed zien.Zoals de storm uit het niets kwam zo was zij ook ineens weer vertrokken. De mensen stonden al hun nog niet wegewaaide spullen in te laden en wij reden weer terug. Door de storm was alles zand en hadden we geen idee meer hoe we gekomen waren. Die Amerikanen hebben allemaal dikke 4 wiel drive motoren maar wij een camper. Voor ons werd een vastgelopen busje weer op gang geholpen. Met meer geluk dan wijsheid zijn wij boven gekomen maar ik moet zeggen met samengeknepen billetjes. Nog even boodschappen gedaan, marion een fles Baileys en ik een paar blikjes Heineken. Bij de kassa sloeg de dame hele andere prijzen aan als dat er bij de artikelen vermeld stond. Haha ja dan heb je Marion, volgens de kassiere moet je dan een pasje hebben, die hebben wij nu dus ook en gelijk 20 dollar korting.  Het was weer een geweldige dag, morgen misschien nog even naar lake Powell en daarna naar de Grand Canyon. Allemaal weer de groetjes.